Stratejik Ortaklık

Stratejik ortaklık, iki ülkenin stratejik çıkarlarına dayalı olarak ortaklığa ulaştığı anlamına gelen bir terimdir. Söz konusu iki taraf, bu ortaklık doğrultusunda genellikle tehdit olarak adlandırılan bir dış aktöre karşı ortak bir zeminde hareket etmeye karar verir. Bu tehditler askeri, sosyal veya ekonomik düzen gibi konularla ilgili ve/veya ağırlıklı olarak bu iki devletin güvenlik sorunlarıyla ilgili olabilir. Örnek vermek gerekirse, Türkiye’nin yakın tarihine baktığımızda ABD ile bu tarz bir ortaklık görmemiz mümkündür. 

Bush döneminde, özellikle 2006-2007 yıllarında, ABD Türkiye'yi stratejik ortak olarak kabul etmeyi ve bu doğrultuda bazı gruplar ve konseyler kurarak hareket etmeyi amaçlamıştır. Bahsi geçen ortaklığın gerçekleşmesi için uğraşan ABD’nin motivasyonu Türkiye'nin Orta Doğu'daki önemini ve oradaki olası etkisini fark etmesi ve bundan bir çıkar elde edebileceğini düşünmesinden gelmektedir. 

Daha sonra bu konuyla ilgili Ticaret ve Yatırım Çerçeve Anlaşması adlı bir anlaşma imzalanmış ve ABD’nin gerektiğinde bölge üzerinde hareket etme gücüne sahip olacağı ve Türkiye'nin uluslararası arenada bir destekçisi, bir müttefiki olacağı öngörülmüştür. Fakat bu açıdan ortaklık pratikte başarısız olmuş ve ABD, Irak'a karşı nasıl hareket edileceği gibi konularda sadece kendi çıkarlarını savunmayı tercih etmiştir.

Görsel: 1

Beyza Özdemir