Aşırıcılar

Aşırıcılar, Japonya'da Kari-gurashi no Arietti (借りぐらしのアリエッティ) olarak bilinen, 1952 yılında Mary Norton'ın yazdığı Aşırıcılar adlı romanının Hayao Miyazaki ve Keiko Niwa tarafından sinemaya uyarlandığı bir anime filmdir.

Filmin konusu, küçük insanların dev insanların yaşadığı alanlarda onlara görünmeden yaşamını sürdürmesidir. Arrietty isminde bir genç aşırıcı ailesiyle birlikte Sho adında bir gencin ailesinin yazlık evinde gizlice yaşamaktalardır. Arrietty'nin babası bazı geceler evden 1 küp şeker gibi ailesine 1 yıl yetecek malzemeler aşırmak için göreve çıkar. Annesi de ev hanımıdır. Aslında onlardan başka yaşayan aşırıcılar vardır ama onları pek görmezler. Hepsi saklanarak neslini devam ettirmeye çalışıyordur.

Bir gece Arrietty'nin babası aşırma görevine giderken yanına Arrietty'i de alır. Bu Arrietty'nin ilk görevidir. Tehlikeli böceklerin ve farelerin yanından sorunsuz bir şekilde geçerek Sho'nun olduğu odaya giderler. Arrietty küp şekeri alırken Sho'nun onu gördüğünü anlar ve küp şekeri düşürür. Babası da bu durumu fark edince apar topar oradan uzaklaşırlar. Sho ertesi gün küp şekeri kağıda sarıp Arrietty'nin evine giden demir parmaklıkların olduğu yere koyar ve Arrietty tekrar o küp şekerle karşılaşır. Gururuna yediremeyerek ve dev insanlardan uzak durması gerektiğini bildiği için ailesinden habersiz yine küp şekeri Sho'ya bırakmaya gider. Fakat bu sefer karşılaştıklarında arkadaş olurlar. Eve döndüğünde babası onu yakalar. Ailecek taşınmaya karar verirler. Arrietty buna kendisi sebep olduğu için çok üzülür ama bir şey de yapamaz. Arrietty'nin babası Pod, bir gece eve yaralı döner. Yanında ona yardım eden Spiller vardır. Spiller bu aileye başka yaşam alanlarının varlığından bahseder, aile bu habere heyecanlanır ve toparlanmaya başlarlar.

Sho kalbinden hastadır. O yüzden çok fazla hareket edemez ve koşamaz. Büyük teyzesi dahil bütün nesli aşırıcılardan haberdardır fakat onları görmüş değillerdir. Aşırıcılar da bu nesiller boyunca yaşamını sürdürmüştür. Evin hizmetçisi Haru aşırıcılara çok büyük bir merak duymaktadır. Çünkü onlar bir efsaneden ibarettir ve aşırıcıları hayatında hiç görmemiştir. Bir gün Haru aşırıcıların evini bulur. Bu süreçte Sho'yu takip etmiştir. Temizlik şirketini arar, Arrietty'nin ailesi büyük panik içindedir. Sho onlara yardım edecektir ve Arrietty ile güçlü bir arkadaşlığın temelini oluşturacaktır.

Filmdeki olay örgüsünün iyi işlendiğini düşünüyorum. Çizimlerin de bir o kadar tatlı olduğunu söylemeden geçmeyeceğim. Özellikle Arrietty'nin giysileri o kadar yakışmış ki bazen minik bir insan olduğunu unuttum. Genel olarak Miyazaki'nin işlerine hayran olduğum gibi bu filmde de sanatçılığını ortaya koyarak daha da hayran bıraktı. Filmlerinde kendimi huzur içinde buluyorum. Arrietty'deki, kullanılan müziklerden de gördüğümüz gibi, sevimlilik ve özgürlük temaları çok iyi bir şekilde gösteriliyor. Filmin müziğini Fransız müzisyen Cécile Corbel bestelemiştir ve Studio Ghibli'nin birlikte çalıştığı ilk Japon olmayan besteci olmuştur.

https://www.youtube.com/watch?v=scUyXaWMyAk

Filmin uyarlandığı Aşırıcılar romanı 1953'te çocuk edebiyatı dalında Carnegie Ödülü kazanmıştır.