Aşiyan Müzesi'nden Bakış

Bebek Aşiyan Yolu’nda, eşsiz bir manzara. Ağaçların arasında bir huzur vaktine erdiren, denize tepelerden bakış sunan harika bir müze. Müze olarak sergilenmesine karar verilen 1945 yılından bu yana elbette ki restore edilmiş ancak gerçekliğinden hiçbir şey kaybetmemiş. Evin ve o evde yaşananların ruhu içinize işliyor adeta. Müzeyi gezdikten sonra içeride dinlediklerimi düşünmek ve soluklanmak adına geçtiğim bahçe, büyülenmeme neden oldu diyebilirim. Sanki o an ben Tevfik Fikret oldum ve içimi şiirlere dökesim geldi.

Servet-i Fünun Dönemi şairi Tevfik Fikret’in, 1906-1915 yılları arasında yaşadığı ev olan Aşiyan Müzesi; hem döneme hem de Tevfik Fikret’in yaşanmışlıklarına ışık tutmuş. Dönem şairlerine ait odalarda bilmediğiniz doğruları öğreniyor ve Türk edebiyatına daha da hayran kalıyorsunuz. Bir yandan da Tevfik Fikret’in dostlarına ne çok önem verdiğini görüp bilmek, kendisine dair düşüncelerimi yumuşattı. Bana göre hep sert, haşin bir figür olan şair; düşünceli ve kibar bir beyefendi olarak adının üstündeki lekeyi temizledi.

Tevfik Fikret’in öldüğü gün yüzünün maskı alınmış ve bu şimdi, müzede sergilenmektedir. İlk etapta çok ürpertici geliyor. Çünkü ölü bir yüzle bakıştığınızı düşünüyorsunuz. Ancak incelemeye geçtiğinizde bu maskın müzeye asıl havasını kattığı gerçeğiyle yüzleşiveriyorsunuz.