Bazı Şiir Dizeleri Üzerine İnceleme

''Fırtınalardan geldim sende dinleniyorum.'' (Ümit Yaşar Oğuzcan - Gözlerim Gözlerinde Şiiri)

İnsanoğlu olarak içinde bulunduğumuz hayatta zaman zaman büyük zorluklar ve bizi derinden yaralayan olaylarla karşı karşıya kalabiliyoruz.

Bu zorluk ve olaylar bazen öyle bir boyuta ulaşıyor ki hayatımızı alt üst ediyorlar. Tıpkı bir fırtınanın yerleşim yerlerini yıkıp yerle bir ettiği gibi.

Yaşananlar karşısında aynı fırtınanın ortasında kalıp ölmeyi bekleyen bir insan misali yaşama isteğimizi ve ona dair umutlarımızı kaybedebiliyoruz.

İşte tam bu haldeyken aniden biri giriyor hayatımıza.

İyi gelmeye başlıyor bize.

İçinde savrulduğumuz fırtınaları dindiriveriyor.

Kaybolan umutlar ve öldü denen duygular yeniden canlanıyor onun varlığıyla.

Denizde fırtınadan kaçıp güvenli bir limana sığınan gemi misali onun sıcaklığı ve varlığına sığınıyoruz.

Acılar yavaş yavaş azalıyor ve ruhumuz dinlenmeye başlıyor.

'' Biliyorum sana giden yollar kapalı
Üstelik sen de hiçbir zaman sevmedin beni ''
(Cemal Süreya - Biliyorum Sana Giden Şiiri)

Birini sevip ona aşık olmak o kadar mukaddes bir duygudur ki insana insan olduğunu hissettirir.

Ama sevgi ve aşkın karşılıksız olanına kapılan biri içinse hayat zehir olur.

Sevdiği gibi sevilmediğini bilmek ne büyük acı verir insana.

Sevdiğine hiçbir yolla yani ne yaparsa yapsın ulaşamayacağı gerçeğini zorla da olsa kabul eder karşılıksız seven.

Uzaktan sever artık sevdiğini.

Eğer şanslıysa ve sevdiğiyle göz göze gelebilirse bunla avunur.

'' Fâriğ olmam eylesen yüzbin cefâ sevdim seni ''
(Yüzbin cefâ etsen vazgeçmem, sevdim seni.)
(Şeyh Galip - Şarkı)

Bazen öylesine severiz ki birini.

Her ne yaparsa yapsın vazgeçemeyiz ondan.

Belki karşılık vermez sevgimize.

Belki karşılık verse de bizi üzecek şeyler yapar.

Ama yine de vazgeçemeyiz ondan.

Razıyızdır ondan gelecek her türlü üzüntü ve cefâya.

Çünkü ona olan sevgimiz her şeyin üstündedir.

'' Ben sana mecburum bilemezsin ''
(Attila İlhan - Ben Sana Mecburum Şiiri)

İnsan, sevdiğinin varlığına ihtiyaç duyar.

Hayatının huzur içinde devam edebilmesi için şarttır bu.

Ekmek ve suya ne kadar mecbursak sevdiğimize de o kadar mecburuzdur.

Ama sevdiğimiz bunu bilmez çoğu zaman.

Ona olan duygularımızı basit ve geçici bir aşk sanır.

Oysaki nefes almak gibidir onun varlığı.

Onsuz yaşamak mümkün değildir.