Şiirler ve Hisler

Şiirler, hislerimin ve düşüncelerimin dili oluyor. Her bir dize, bana içsel bir yolculuk yapma fırsatı sunuyor. Şiirlerin dünyasında kaybolmak, kendimi anlamama ve hislerimi ifade etmeme yardımcı oluyor. İçsel dünyamda bir rehber gibi, şiirler bana derin bir huzur ve anlam sağlıyor.

Şiirler, hislerimizi ve düşüncelerimizi yansıtan bir aynadır. Onlar sayesinde, kendimize dair daha derin bir anlayış geliştirebilir ve ruhsal bir yolculuğa çıkabiliriz. İşte sizinle paylaşmak istediğim favori birkaç dizem; 

Lale Müldür’ün harika dizeleri;

şimdi, bir de buradan baktım sana

senden kaçırdığım

kedere boğduğum anlara.

Beni içine al artık

seni mutsuz kılan duyguyu

kırmak istiyorum.

Bir yerden aşağı,

çok aşağı düştüm

zaman:

solgun ve gri bir koridordu

orada çok üşüdüm.

Biraz Sedef Turgay’ın dizelerine bakalım;

Unutmadım aramızdaki beceriksiz dili.

Dünya yordu bizi. Benim de söyleyemediklerim

var. Hiç söyleyemeyeceğim onları belki de.

Uzun bir yolu geliyoruz seninle, yolu,

geldikçe anlıyorum ki, biz,

bu dünya üzerinde yürüyemiyoruz bile.

İlhan Berk melankolisi;

Yaşamak alışmaktır

İşportada satılan kadın geceliklerine

Alışmak manavlara doçentlik tezlerine

Alışmak yaşamaktır

Hep bu yeşilleri giy

Bu moru tak saçlarını topla da

Bunu sen de bilirsin

Alışmak yorulmaktır bakıp bakıp kendine

Yaşamak bir gün uyanmaktır

Bir gün birdenbire yalnız kalmaktır

Yaşamak alışmalardan sonra

Alıştığı her şeyle savaşmaktır

Son olarak ise melankolinin atası Ümit Yaşar Oğuzcan:

Bir evimiz olmalı denize yakın

Bahçesinde kırmızı güller açmalı

Deniz görünmeli her penceresinden

Martı çığlığından dalga sesinden

Uyku girmemeli gözlerimize

Gemiler geçmeli uzaklardan

İçmeliyiz zamanları seninle

En eşsiz gecelerden

En mutlu şafaklardan

Dalgalar kıyılarımızı dövmeli durmadan

Kumlar sıcaklığınla yanmalı

Her sabah güneşin doğduğu yer

Boyanmalı gözlerinin rengine

Bahçede çiçekler seninle uyanmalı

Sevinmeli bir bir el sürdüğün eşyalar

Seninle her şey en güzel olmalı

Yaşamak kadar

Sevmek kadar