Erken Yaşta Olgunlaşmak
Erken yaşta olgunlaşmış çocuklar...
O yaşına göre çok olgun bu zamana kadar hiç sorun çıkarmadı hep iyi bir çocuk oldu lafımızı ikiletmedi bizi hep dinledi çok olgun diğer yaşıtları gibi değil.
Bunu hep duyduğum zaman sevinirdim ne güzel derdim bir iltifat zannederdim küçükken. Büyüyünce bunun pişmanlığını ve aslında ne kadar anormal olduğunu anlıyorum. Küçükken erken olgunlaşmış kişi biraz da mecbur bırakılmış olabilir erken yaşta sorumluluk almış olabilir bu güzel bir şey aslında ama çocukken aslında olgun olmak pek de güzel değilmiş. Çocukluğunu yaşamak şımarmak biraz da olsa sorun çıkarmak gerekirmiş bunu bu yaşımda anlıyorum.
Herkesi mutlu etmeye çalışmak herkesin beklentisini karşılamak o zamanlar hoşuma gidiyordu ama şimdi aslında ben hep onların istediği gibi biri olmuş belki de kendi benliğimi hep gizleyerek kendi benliğimi kaybetmişim. Belki o yaşımda biraz şımarsaydım bazı şeylere itiraz edip sorun çıkarsaydım bu yaşımda da hala onların sözünün altında olucağımın garantisini vermeseydim. Onlara biraz karşı çıksaydım ki kendi isteklerimi de önceliğim yapsaydım. Onlara biraz karşı çıksaydım da yaşıtlarım gibi hatalar yapabilseydim.
O zamanlar uslu olgun çocuk lafını o kadar benimsemiştim ki kendi üzüntülerimi kırgınlıklarımı bile içime attım. Olgun çocukların hiç psikolojik sorunları yokmuş gibi davranılır ama bu bence yanlış olgun çocuk bunu benimsediği için üzüntüsünü dışarı vuramaz yaşadığı duygusal zorlanmaları dışavuramaz herkes de olgun çocukların psikolojik sorunları yok zanneder.
Bu konuyu araştırdığımda büyük kız kardeş sendromunu öğrendim. Ailenin büyük kız çocuğu olmak, ailenin yaşından büyük davranmak zorunda bırakılan üyeleri demek oluyor. Genellikle ailenin büyük çocuklarının bu sendromu yaşamasının sebebi ise ebeveynlik rolü üstlenmeleriymiş.
Çünkü hiçbir zaman tam çocuk olamadılar. Çoğu zaman küçük bir yetişkin muamelesi gördüler.
Bu tür erken olgunlaşma etraftaki kişileri memnun etme onların onayları üzerine yaşamaları ileride kendi önceliklerini ikinci plana atmalarına veya bazı psikolojik sorunlara zemin hazırlıyor.
Büyüklerinin memnuniyeti için yaşadığı için onların her sözüne itaat eden çocukların ileride her şeyi farkına vardığında ses çıkardıkları zaman başkaldırdıkları zaman da değiştiği düşünülür oysa sadece büyüdüğünü farkına varıp bir başkasının tüm itaatlerine uymayacağını anlatmaya çalışır. Ama çoğu zaman bu anlaşılmaz sadece değiştiği düşünülür.
Her çocuk çocukluğunu yaşayabilmeli küçük yaşta olgunlaşmak zorunda bırakılmamalı küçük yaşta olgunlaşan çocuklarda ise bir anormallik olduğunu anlamaları gerektiğini düşünüyorum ebeveynlerin ve ileride duygusal sorunlar yaşamaması için bir psikolojik destek almaları gerektiğini düşünüyorum.