Görmezden Gelinen Gerçekler: İçinde Saklı Anılar Saklar

Görmezden gelmek bir nevi yaşamı yok saymaktır. Sadece yaşamın bir kısmına ayna tutabilirsin ve gerçekten görmen gerekenleri yok sayarsın. Değerli olduğunu ve neler kaybettiğini zaman geçince anlarsın o zaman da sadece pişmanlıklarla dolu olursun. Boş bir şişenin sahile bırakılmış haline benzer.

Görmezden gelinen sadece gerçekler vardır insanın yüzüne tokat gibi çarpar. İçinde derin anlamlar saklar eğer anlamak istersen… Sessizliğin içinde saklı olan gizli hazinelerdir. Anıların içinde saklar kendini. Yok saymanın anlam bulmuş halidir. Kaçmaktan başka bir şey ifade etmez. İnsanın içinde kopan fırtınaları yüreğine fısıldar. Yok sayılmamıza olanak tanır böylece toplumdaki tabuları yıkmış oluruz. Kendi içinde anekdotlar barındırır.

Gözlerinizle görmediğiniz, kalbinizle hissetmediğiniz, acıları derinlerde saklar. Sessiz çığlıklar atıp durursun ama içindeki gerçek sesi duymazsın, bilmezsin sadece görmezden gelirsin ve görmezden geldikçe içindeki sızı büyür. Büyüdükçe içinde olmayan bir öfkeye bürünür ve bütün bedenini sarar.

Her gün biraz daha solgun olur ve içinde biraz daha yorgun bakışlar saklar.  Bir maskenin ardında saklar insan kendini. Görmezden gelinen gerçekler saklıdır. Sadece gerçekleri görmek isteyen gerçekleri görebilir. Yüzleşir insan kendiyle görmezden gelinen acılarla ve o gün, başlar kendi ile iyileşmeye. Kalbindeki yaraları sarar, gözlerindeki bulutlar dağılır, kendiyle barışır insan. Görmezden gelinen acılar, birer anı olur.