Gün Işığı

Anılara bahşedilmiş birkaç cümle.

Sabrın esamesi okunurken yeryüzünde

geleceğini bilir gibi bekledim

İçeri süzülmesini, akıp gitmesini tenimin üstünden

Gün ışığının

2 kalp atışının mesafesi, 2 kadeh şarabın bitişi

Bir ömür boyu sürüyordu

Kader akşamı kadar muğlaktı ve anlıktı

siyah saçlarımın üstünden akıp gitmesi

Gün ışığının

Bir havuz dolusu ölü bedenin vaftiz suyu gibi

kırmızı oluyordu tel tel olan yüreğimden kopan saçlarım

Bir nefes kadar kısa sürüyordu sonsuzluğun yıldızının bir bakışı

Geleceğin parmakları bir paçavraymışım gibi 

tutup omuzlarımdan 

geçmişin parıltısına fırlatıyordu

Ağlıyordum, gülüyordum bana acıyan caniliğine

Gün ışığının

Fakat şimdi ne sonsuzluktan eser var ne de sondan

Sona kadar sonsuz zamanım var, 2 kadeh şarap kadar vakti yok 

Gün ışığının 

Birkaç düzine kadar kalp atışı mezarlığı

biraz da donuk küflü turuncusu var

Gün ışığının 

Göz alabildiğince ışığı var, bakanı artık kör etmeyen

İçmeden 2 kadeh şarabı kendine sarhoş eden

Gün ışığının.