Gün Işığı
Anılara bahşedilmiş birkaç cümle.
Sabrın esamesi okunurken yeryüzünde
geleceğini bilir gibi bekledim
İçeri süzülmesini, akıp gitmesini tenimin üstünden
Gün ışığının
2 kalp atışının mesafesi, 2 kadeh şarabın bitişi
Bir ömür boyu sürüyordu
Kader akşamı kadar muğlaktı ve anlıktı
siyah saçlarımın üstünden akıp gitmesi
Gün ışığının
Bir havuz dolusu ölü bedenin vaftiz suyu gibi
kırmızı oluyordu tel tel olan yüreğimden kopan saçlarım
Bir nefes kadar kısa sürüyordu sonsuzluğun yıldızının bir bakışı
Geleceğin parmakları bir paçavraymışım gibi
tutup omuzlarımdan
geçmişin parıltısına fırlatıyordu
Ağlıyordum, gülüyordum bana acıyan caniliğine
Gün ışığının
Fakat şimdi ne sonsuzluktan eser var ne de sondan
Sona kadar sonsuz zamanım var, 2 kadeh şarap kadar vakti yok
Gün ışığının
Birkaç düzine kadar kalp atışı mezarlığı
biraz da donuk küflü turuncusu var
Gün ışığının
Göz alabildiğince ışığı var, bakanı artık kör etmeyen
İçmeden 2 kadeh şarabı kendine sarhoş eden
Gün ışığının.