Hiçlik-Işık-Görme

Karanlık yollarda göremeden adımları,

Sayardım durmadan aklımdan geçen sanrıları.

Biliyorum sonunda bekliyor lanet beni,

Hiçliği hissetmek böylesine güzel değildi.

---------

Işık çok aydınlatıyor etrafımı.

Güzel ama yakıyor canımı.

Alışmışım karanlığa,

Korur sanırdım beni daima

-------

Neden hala yürüyorum bilmiyorum

Sanki içten içte istiyorum

Alışmıştım artık, aydınlığı bırakamıyorum.

Berrak zihinle seni daha iyi görüyorum.