İndigo Mavisi

Olağanüstü bir platform üzerinde bir erkek ve bir kadın.

Parlıyor yüzleri birbirlerine dönük mavi farlarıyla.

Ve yüzlerini döndüğünde bütün ışıklar sönüyor, parıltı gidiyor.

Çığlık. Çığlık. Çığlık.

İnce topuk sesleri, jöle kokusu.

Tıraş köpüğü ve uhulu saç spreyi.

Bir arada, bir arada hepsi.

Kadın ağlar mı dersin ?

Erkek aldatır mı sence ne dersin? Peki ya ne olsa beğenirsin?

Aşk duygusu asla olmayan iki beden - ama "olmalı" diye çırpınan iki beden.

Ve oldurmaya çalıştırıp elbette ki olamadılar.

Bunu birbirlerine de asla itiraf edemediler.

Arkalarını döndüğündeyse tüm ışıklar söndü,

Tüm ışıklar salisede vals etti,

Sahte orgazmlar ve sentetik druglar.

Parfümlenmiş hırkalar ve parsellenmiş yalanlar.

Selamlarını verdiler,

Perde indi

Sahne bitti alkış efekti verildi.

Çünkü kimse gösteriyi izlemeye gelmemişti.

Ben bir ülkenin sokağında,

Kalbim yarılmış nar gibi

İkindinin rüzgârsız ve sakin saatleri

Ve ben tüm maviliğimle seninim şımartılmamış vatandaşınım,

Kuvarsın indigo mavisi.