Sabır biraz da size yakışsın.

Hayat bazen insanı yorar ve öyle yoruluruz ki hayata olan öfkemizi, kırgınlığımızı nasıl anlatacağımızı bilemeyiz. Ben de çok uzun süre ruhen ve bedenen yorulan biriyim. Bazen ruhumdaki yorgunluğun yara kabukları sızlıyor.

Gel gelelim benim kadar yorulan başka birileri, hayata dönmeme ve kendim olmama müsade etmek istemedi. Varsa yoksa kendi acısı insanoğluna. Ben ağır şeyler yaşamasına saygı duydum, hayatın telaşesinde gözden böyle bir durumu kaçırdığım için de ZATEN kötü hissediyordum. Ağır şeyler yaşayana kadar "Seni özledim gel buluşalım." diye bile aramayan, beni hiç merak etmemiş o kişi; benim onu o ağır durumda gözden kaçırmamla hayata dönmemle birlikte, merak etmememden dolayı silmiş beni. Ay canım...

Bazı insanlar ilgi istiyorlarsa şayet, ilgi göstermeliler. Ben ilgi görmek istemediğim yere ilgi göstermem. Ve o gün sen ağır şeyler yaşayana dek beni kendinden uzakta tuttuysan, sana yakın olup ilgiye boğmamın tek faydası senim bencilliğini pohpohlamak olacaktır.

Ben bilerek ya da isteyerek bir ilgisizlik göstermediğim ve psikolojimi toparlayıp hayata dönmeye uğraştığım bi dönemde senin acını göremediysem, bu senin bencilliğinin bir sonucu. Sen bana ağır şeyler yaşarken, özleyip de yaşadıklarımı bilmeden nasılsın diye bile mesaj atıp sormazken ve ben sana hiç kendimi anlatmamışken; ben neden seni muhatap alıyorum? Zaten senin arkadaşlığın çoktan bitmiş. Beni bahane etmişsin.

Böyle insanlara çok bile değer vermişiz. Ama Allah bana halimi sormayanın, halini sormama müsade bile etmemiş ve ben o hikayeye attım dediği geçmiş olsun çiçeklerini bile hatırlamıyorum. Yani beni o insanlardan Allah koruyor.

Bir gün bana yazmak istersen şayet, sana bu yazıyı göndereceğim. Ve sana diyeceğim tek şey şu olacak:

"Kendin çok şey yaşadın diye başkalarının acısını asla küçümseme. Damarım bulunamadı diye delik deşik nasıl damar yolu açtırdığımı, kimseye duyurmadan Allah'a nasıl ağladığımı bir tek Rabbim biliyor. Sen en azından ölüme direnmedin dedin ya bana. Allah bu lafın yüreğimde oluşturduğu kırgınlığı da zor günlerim kadar iyi biliyor. Yarına bırakır ama yanına bırakmaz. Ben artık hepinizi Allah'a havale ediyorum. Sabır biraz da size yakışmalı."

Nisa