Şeker Portakalı
Bir gün acıyı keşfeden küçük bir çocuğun hikayesi
Brezilya edebiyatının klasiklerinden şeker portakalı José Mauro De Vasconcelos’un başyapıtı kabul edilir. Yetişkinler dünyasının sınırlamalarına hayal gücüyle meydan okuyan Zeze’nin yoksulluk, acı, ve ümit dolu hikayesi yazarın çocukluğundan derin izler taşır.
Beş yaşındaki Zeze hemen her şeyi tek başına öğrenir; sadece bilye oynamayı ve arabalara asılmayı değil, okumayı ve sokak şarkıcılarının ezgilerini de. En yakın sırdaşıysa, anlattıklarına kulak veren ve Minguinho adını verdiği bir şeker portakalı fidanıdır…
Yazarımız bu kitabı yazarken belki kendi hayatından kesitlerle birleştirerek bir çocuğa her şeyi erkenden öğretmemiz gerektiğini, bir çocuğu şefkate aç bırakmamamız gerektiğini, şefkati parça parça meydana getirmemiz gerektiğini anlatıyor. Büyük küçük herkesin okuması gerektiği ve okuyan herkesin beğeneceğini düşündüğüm bu kitapta;
Zeze , yaramazlığının ve haylazlığının yanısıra içi iyilik dolu küçük yüreğe sahip olan saf ve meraklı bir çocuktur. Aynı zaman da ailesi tarafından eksik görülen, hatırı sayılır dayaklar yiyen bir çocuktur.
Zeze ailesinden görmediği sevgiyi, sokak çalgıcılarındaki ezgilerde, sokaklardaki misketlerde ve küçük bir portakal fidanında aramaya çalışan, onlar ile bağ kurup hayatını düzene koymaya mutlu olmaya çalışır, hüzün dolu yaşantısının içinde bir gün Portuga ile tanışır kendisinden çok çok büyük olan bu adam ile aralarında çok çok büyük bir bağ oluşur, dost olurlar. Bu adam, Zeze’nin hüzünlü hayatının kaçamağı olur, ailesi olur tek başına . Zeze onunlayken doldurur yüreğindeki aç kalan sevgi ve merhametini. Onunla olacak günlerini iple çeker. Birlikte çok anılar konuşmalar biriktirirler, çok şey öğrenir Zeze. Ama bir gün Portuga kaza yapar ve Zeze hüzün dolu yaşamına tekrar döner, hastalanır. Zeze’nin tek dostu portakal fidanı kalır. Hayallerini ve gün içinde yaşadığı her şeyi adeta günlük tutar gibi gelip fidanıyla paylaşır. Onunla büyür onunla yeşerir ama içindeki çocuk fidan olarak kalır. Umarım küçükken hepimizin içinde olan sevgi fidanları fidan olarak kalmaz ve bizimle büyümeye devam eder.
Yazarımız , kitabın karakteri küçük kalbimiz Zeze’nin ileriki hayatlarını ‘’Güneşi Uyandıralım’’ ve ‘’Delifişek’’ adlı kitaplarında yer veriyor.
Kitabı herkese memnuniyetle tavsiye ediyorum okuyacak olanlara şimdiden iyi okumalar diliyorum.