Tarih ve Komedi Filmi: Babil

Filmin içinde sanki film çekiliyormuş gibi hissettiren Babil'in her sahnesinin arkasında sanki bir yönetmen bir sesçi ve ışıkçı oturuyor gibi hissettiriyor. Filmin içindeki sahneler 1920 dönemlerinde film yapım süreçlerini ortaya koyarak bir tarih filmi adını almasını sağlıyor. Aynı zamanda bu süreçlere tanıklık ediyor olmamız algısal bir değişime de yol açıyor. Böylelikle bir inceptionlık hissediyor gibiyiz.

Film komedi filmi olarak geçse de komediden çok daha uzak dram filmi. Karakterlerin üzüntülerine ve seviçlerine dahil olduğumuz sahnelerde onları anlayabilmemizi ve bir nevi arka koltukta sahneyi izliyormuş gibi oluyoruz.

Filmdeki karakterler birbirleriyle çok yakın ilişkili değil hatta en başında Jack Conrad(Brad Pitt), Nellie LaRoy(Margot Robbie)'u tanımıyordu bile. Nellie LaRoy(Margot Robbie)'u kimse tanımıyordu ve Jack Conrad(Brad Pitt) ile ilk tanışmaları çok sıcak ve bir o kadar da önemsiz oldu. Filmdeki karakterler sadece orada olmaları gerektiği için oralarda duruyor gibiler daha çok. Tanışmaları için tanışıyorlar ve film çekmek için film çekiyor gibiler. Sadece iki karakter hariç. Nellie LaRoy(Margot Robbie) ve Manny Torres(Diego Calva) arasındaki samimi ilişki ilk sahnelerden boy göstermişti. Onların arasındaki ilişki birbirini tamamlıyor ve yan yana olmasalar bile bize film içindeki samimi bir dokunuşu gösteriyor. Aynı zamanda bu yüzden gözlerimiz tamamen onların ilişkisinin nasıl şekilleceğini düşünmekle de geçiyor.

Filmde 1930 yıllarında karakterlerin film kariyerlerindeki çöküşünü izliyoruz. Sessiz filmlerden sesli filmlere geçiş dönemi onlar için epey sancılı oluyor. İzleyicileri onlara gülerken ya da kendilerini yeniliğe adapte edemezlerken izliyoruz onları. Sesli filmlere geçiş sayesinde müzisyenler de filmlere geçiş yapmış oluyorlar. Arka planda çalan müzisyenler bu sefer kamera karşısında yer alıyorlar. Jovan Adepo(Sidney Palmer) gibi.

Filmin sonu dokunaklı bitiyor. Ama onu izleyince görün derim.