İnsanlar İkiye Ayrılır

Çünkü dans etmek çok zordur bilirsiniz, insan durduk yere vurulmaz evinden ve sokulmaz birbirine korkuyla. Dilerim ölenlerden biri duymaz bu söylediklerimi, bakmaz ve önemsemez buralarda olanları. Buralarda pek iyi şeyler olmaz artık, herkeslerin elleri ceplerimde ve yoklar bilmeden ne istediklerini. Alabilenin dünyası bu ve kalabilenin gözünün içine baka baka çaldıklarına rağmen. Dilerim yaşayanlardan biri duymaz bu söylediklerimi. Buralarda pek iyi şeyler olmaz artık. Öğrenirse nefesi kalkıp inenler göğsünden ağrı, iner benim göğsümün ortasına amansız ve apansız bir ağrı. Karanlıktayım. Yaşayanlardan biri beni zamandan diledi sanki ve buradan gayri dönemem geri.

Korktum önce ben, döndüm durdum hep arkama. Rüzgarlar esti, evim yıkıldı ve sanki bir şey olmamışcasına herkes döndü durdu hep arkalarındaki bana. Düzenmiş bu, düzenlenmiş bu. Herkes bir oyun sanki ve sankiden de fazlası. Burada Meryem ne yapar, Adem ne yapar? Hala aşk var mı? Bir dünya var mı devamında, biz çok yorulduk.

Aklı almaz gelenin ve gidenin, canı sıkılır insanın herkes eve dağılınca ve kalmışsa bir başına. Telefonlarda şeytanlar. Tamam kabul, geldiler kapımıza ve açtılar ellerini dualara. Sandılar ki tanrıyız ve birbirimize aşığız. Bu nedir ki böyle yitip gitmez ellerimizi bağlar, yalanlar söyletir gözlerimizi bağlar, zorla sevdirir dillerimizi bağlar. Bir hataydı yitti ve gitti, tövbeler ve sevgiler hepsi gerçekti kocaman bir yalanın içinde. Bir seher vakti gibi geldi oturdu ömrümüze, bizi sevdi bizden çok. Herkes affetsin birbirini. Olan oldu ve biten bitti. Gündüz gözüyle görmek istediğim herkes mezarlarına girdi. Aklım başımdan aldı gizlendi.