Sonu Başından Belli: "Ve Sonunda İkisi de Ölür" Kitabından 10 Etkileyici Alıntı
Bu blogta yakın zamanda okuduğum "Ve Sonunda İkisi de Ölür (They Both Die at the End)" kitabından seçtiğim on adet alıntıya göz atıyoruz!
Umarım alıntıları okurken kitabı merak eder ve bir şans verirsiniz. İyi okumalar!
Kitabın arka kapaktaki tanıtım yazısında konusundan şöyle bahsediliyor:
5 Eylül’de, gece yarısını biraz geçe Ölüm-Habercisi, Mateo Torrez ve Rufus Emeterio’yu kötü haber vermek için arar: Bugün öleceklerdir.
Birbirini tanımayan Mateo ve Rufus son günlerinde farklı sebeplerden yeni bir arkadaş aramaktadır. Neyse ki bu iş için bir telefon uygulaması vardır. Son Arkadaş isimli uygulama sayesinde tanışan Rufus ve Mateo son bir muhteşem maceraya atılıp bir ömre bedel deneyimi bir günde yaşamaya çalışacaktır.
Kısaca kendi yorumumu da paylaşmak istiyorum. Kitap, konusu itibariyle yer yer derinliklere sahip ve ölümü insana düşündürtüyor. Yani ne zaman öleceğinizi bilseniz neler yapardınız veya neleri yapmazdınız? Son anınızda yanınızda kimi isterdiniz?Şahsen okurken kafamda bunun gibi sorular fazlasıyla belirdi. Elbette kitapta sevmediğim yönler de vardı fakat alıntılara göz atacağımız için bu kısma çok girmek istemiyorum.
İşte sizin için seçtiğim alıntılar:
• "Bazen gerçek, yalanı yaşamak daha kolay olduğu için kendinizden bile sakladığınız bir sırdı." (sayfa 107)
• "En çok ihtiyacımız olduğu anda hayatın, vitesini değiştirmemize izin vermemesi ne kadar kötüydü."(sayfa 107)
• "İnsanın korkması gereken ölüm değil, yaşamaya hiçbir zaman başlamamaktır. (Marcus Aurelius)"(sayfa 203)
• "Hiç harekete geçmiyoruz," dedi Mateo. "Sadece zamanın ilerlediğini fark ettiğimizde tepki veriyoruz." (sayfa 174)
• "Benim ütopyam şöyleydi: şiddetin ve trajedinin olmadığı, herkesin sonsuza dek yaşadığı ya da yeterince tatmin edici ve mutlu bir hayat yaşadıktan sonra bizi bekleyen bir sonraki şey her neyse onun için ayrılmaya karar verdi bir hayat ama bu, yaşadığımız dünyadan çok uzaktı." (sayfa 136)
• “Yalnızca başkalarını hayal kırıklığına uğratmanın ya da kendimi rezil etmenin baskısı hep ağır basıyordu.” (sayfa 100)
• “Hepimizin ölmek için yetiştirildiğimizi düşünmek bana acı veriyordu. Evet, yaşıyorduk ya da en azından yaşama şansına sahip oluyorduk ama bazen ölüm korkusu yüzünden yaşamak zor ve karmaşık bir hal alıyordu.”(sayfa 136)
•“Sevme şeklinin insanlarda nasıl bu kadar nefrete yol açabildiğini hiç anlamamıştı ve herkesin ondan nefret etme sebebi olan aşkı bulabilmek için yaşamayı reddediyordu.” (sayfa 222)
•“Bir aileye doğmuş olabilirsiniz ama arkadaşlarınızı kendiniz seçersiniz. Bazılarını arkanızda bırakmanız gerektiğini keşfedersiniz. Diğerleri ise tüm risklere değerdir.”(sayfa 299)
•“Çünkü dünya bizi bir araya getirdiyse bize karşı olamazdı.” (sayfa 309)
Kaynak:
Silvera, Adam. Ve Sonunda İkisi De Ölür. 1ci basım., Pegasus Yayınları, 2019.
Kapak Fotoğrafı 1