Balkon Düşünceleri - Mutluluk Nedir?

Varış noktası mı? Amaç mı? His mi? Geçici mi?

Hafif hafif rüzgâr esiyor. Kuşların cıvıldamaları, araba sesleri birbirine karışıyor. Kendini bir kontrol ediyorsun, nasıl hissediyorum şu an? Mutsuz değilim. Mutlu muyum? Mutsuzluğun zıttı mutluluk mudur? Daha nötr bir ruh halindeyim sanki. Hayatımda yoluna gitmeyen şeyler var ancak şu an bunlar hakkında endişelenmeme gerek yok. Yoluna girmesi için hem vakit hem atılması gereken adımlar var. Hepsini yavaş yavaş yapacağım. Peki, mutluluk için bütün kutuların işaretlenmesi mi gerekir?

Öncelikle mutluluğa bakış açımızı incelemek gerekiyor. Mutluluk bir varış noktası mı? Amaç mı? Yol arkadaşı mı? Gelip giden bir şey mi? Peki, mutluluk derken aradığımız şey gerçekten mutluluk mu? Belki de aradığımız şey huzurdur. Mutluluk aynı hüzün gibi gelip geçici bir histir yalnızca. Hüznün aksine mutluluk gitsin istemeyiz belki ancak geçmelidir. Ancak huzur böyle bir kavram değil. Mutluyken de hüzünlüyken de huzurlu olabilirsiniz. Peki huzur için bütün kutuları işaretlemek mi gerekir? Bazı şeylerin yolundayken de huzurlu olamaz mıyız?

Düşünelim. Ailenizle orta seviyede anlaşıyorsunuz. İyi bir çevreniz var. Bir ilişkiniz yok. Mesleğinizde ise yenisiniz. Ortalama bir gencin hayatı diyebiliriz. Peki bu mutsuz bir hayat mıdır? Ya da huzursuz mudur? Tamamlanmamış şeyler var ancak zaten hayat biraz da yolda olmak değil mi? Çevrenize baktığınızda mutluluk olarak adlandırdıklarınızı görüyorsunuz. Çok güzel ilişkisi olan biri, mesleğinde çok başarılı biri… Hemen ağzımızdan fırlayıveriyor: Keşke benim de başıma gelseydi. Ancak bunlar birer sonuç. Sonuca erişmiş insanlar da yoldaydı, onlar da siz oldu. Bu sizin de bir gün onlar olmayacağınız anlamına gelmiyor ki. Yolun eğlencesini çıkarmayalım mı biraz?

Mutluluk anlık hissettiğimiz bir şey, sürekli her şeyin mükemmel olup olmadığını kontrol ederken elinizdeki güzellikler kaçıp gidebilir. Bir gün hatırlıyorum, üniversitemde elimde termosum, kolumda çantam yürüyordum. Benim hayatımın çok normal bir günüydü. Lisedeki kendimi hatırladım. Ne kadar çok istiyordum o anki kendim olmayı! Ne kadar havalı gelirdim kendime. O an durup düşünmek gerek. Bir zamanlar şu an yolda olmak olarak gördüğümüz her şey birer sonuç, birer hayaldi.

Durabilmek, durup düşünebilmek çok önemli. Hayatımızın değerini bilmek, bulunduğumuz yeri bilmek çok önemli. İçinizde bir yerde siz olmaya can atan 5 yaşında bir çocuk var!