Berlin Duvarı

Utançlık Duvarı olarak da bilinen Berlin Duvarı, 1961'den 1989'a kadar Doğu Almanya ile Batı Almanya'yı ayıran, göçü ve Doğu Alman vatandaşlarının Batı Almanya'ya kaçışını önlemek için inşa edilmiş bir duvardı. İnsanların göç etme nedenlerinden bazıları idari baskılar, ekonomik sorunlar, kısıtlama duyguları ve korkuydu.

Uzun yıllar unutulmayan bu olay birçok aile üyesinin birbirini görmesini engellemiş hatta birçoğu hayatını kaybetmiştir.

Doğu Almanya otoriter bir yönetime sahip olduğu için çok gelişmemişti. Batı Almanya daha gelişmiş olduğu için doğudaki insanlar batıya kaçmaya başladı. 1949'dan 1961'e kadar 3 milyondan fazla insan, özellikle eğitimli ve yetenekli gençler, Doğu'dan Batı'ya göç etti. Alman Demokratik Cumhuriyeti, Doğu Alman sakinlerinin batıya geçmesini önlemek için 13 Ağustos 1961'de Berlin Duvarı'nın inşasına başladı.

Berlin Duvarı'nı aşmak isteyen Doğu Almanlar, tünellerden ev yapımı balonlara kadar pek çok yöntemi denedi. Yaklaşık 5.000 kişi Batı Berlin'i geçmeyi başardı. Fakat bazıları o kadar şanslı değillerdi. Bu insanların çoğu vurularak, bazıları ise kaza sonucu öldü. Bir kısmı da kaçma girişiminin başarısız olmasının ardından intihar etti.

Hiç şüphe yok ki "Bernauer Strasse", Berlin Duvarı'ndan en çok etkilenen yer. Burada evlerin pencereleri doğuya baktığı için insanlar pencerelerden atlayarak Berlin Duvarı'nın batı tarafına yöneldiler. Kaçmayı önlemek için bu evlerin camları önce kapatılmış, ardından tamamen yıkılmıştır. Berlin Duvarı'nın hapishane kaçışlarını engelleyemediğini anlayan Demokratik Alman Cumhuriyeti hükümeti, 9 Kasım 1989'da geçişlerin ücretsiz olduğunu kamuoyuna duyurdu. Bu duyuru ile Doğu'dan ve Batı'dan binlerce insan bu duvara gelerek birleşti. Duvarın yıkımı 13 Haziran 1990'da başladı ve 1992'de tamamlandı. Uzun yıllar bu duvarın utancına ve acısına katlanan Almanya nihayet özgürlüğüne kavuşmuştur. Bununla birlikte Alman Demokratik Cumhuriyeti'nin sonu gelmiştir.