Bizim de Kanserimiz Sosyal Çürüme

Günden Güne İçimiz de Büyüyen Bir Hastalık

Ülkemizin maalesef ki kanını emen biz fark etmeden içimize işleyen bir hastalığı var. Bu hastalıkta varsayarsınız ki nedensiz değil; gelelim nedenlerimize demeyi çok isterdim fakat o kadar çok neden var ki şiddet, yozlaşma , adaletsizlik gibi birçok sebebi var bu hastalığımızın. Peki ya bunların temel kaynağıda eğitimsizlik ve ekonomidir. Bu olan sebeplerin hepsi neden sonuç ilişkisi içinde halakada biri bozulsa diğerini de etkiler. Adaletin sosyal medyadan sağlandığı bir ülkede sosyal çürüme nasıl olmasın ki değil mi? ama artık insanlar da zaman içinde bu çürüme ile ona buna ne olmuş karşımda ki için ne yapabilirim sorusu yerine artık sadece kendim için ne yapabilirim kendimi nasıl kurtarırım derdindeler, toplumun birlik duygusu zedelendi özellikle ekonomi bu konuda çok büyük rol oynadı bir toplumda ekonomi kötüyse her şey kötüdür. Maddi yetersizlikten insanların artık akıl sağlığı etkilendi e haliyle mutsuz insanlar mutsuz toplumu getirdi. Ülkemiz hala töre cinayetleri işleyen , başlık parası alan veren , kızlarını okutmayan , bir kadın şiddet görünce müdahale etmek yerine perdeyi örtüp susan insanlarla dolu. Bir tarafta kenetlenen yardımsever misafirperver bir toplumken, bir taraftan da birbirinden uzaklaşmış içten içe çürüyen bir toplumuz maalesef ki. Ayrıca bu çürüme en başta insanlardan önce devlet kurumlarında ve hatta sosyal yardım kurumlarımız da da vardır. Yaşanan afetlerde felaketlerde ne kadar yardımlaşsak da bir yandan da yüz kızartıcı olaylar duyabiliyoruz.

Bir atasözü olsaydık o şu olurdu; Bana dokunmayan yılan bin yıl yaşasın bana dokunmasın da toplumu ne kadar zehirlerse zehirlesin benim çıkarlarıma uyuyorsa sorun yok zihniyetinde birçok insan var ne yazık ki

Diğer konular ise m maaş eşitsizliği, statü savaşları, koltuk savaşları, iş yerlerinde çalışanlar arasındaki staü ayrımları ve daha niceleri. Bu toplumsal sorunlar yüzünden gelecek kaygısı yaşayan gençler, aşırı mutsuzluk ve depresyon yaşayıp intihar eden yetişkinlerin de sayısının artması bu toplumsal çürümenin en belirgin özelliklerindendir. En acısıda toplumun büyük bir kesimine bu gerçekleri kabul ettirememek umarım ki bir gün herşey güzel olur ve bu bildiklerimiz artık canımızı yakmaz. Umarım bana pastamı verin ekmeğe gerek yok diyen bu düzensizlik iyileşir ve yaraları sarılır.