Eski Mısırlıların Beslenme Alışkanlıkları

Eski Mısır' ın beslenme alışkanlıklarını etkileyen temel faktörü coğrafi konumuydu.

Eski Mısır' dan geçen Nil Nehri' nin yıllık taşkınları bölgeye verimli alüvyonlu topraklar bırakıyordu. Bu alüvyonlu topraklar tarımın gelişmesinde olanak sağlıyordu. Bir başka deyişle Nil Nehri Eski Mısır'ın gıda deposuydu.

Nil Nehri, tarım arazilerini düzenli beslemesi sayesinde zengin tahıl üretimi sağlanıyordu. Zengin tahıl üretimiyle beraber, ekmek ve bira üretimi Mısırlıların beslenmesinde merkezi rol oynadı. Ayrıca meyve, sebze de yaygın olarak tüketiliyordu. Soğan, sarımsak, salatalık ve lahana günlük diyetin bir parçasıydı. Üzüm, hurma ve incir gibi meyveler ise tatlı olarak tüketiliyordu.

Nil Nehri, tarımın yanı sıra balıkçılık imkanı da sağlıyordu. Nil Nehri, bol miktarda balık türü sunuyordu. Ancak Eski Mısır' da beslenme alışkanlıklarını etkileyen bir diğer faktör tolumsal sınıflardı. Alt sınıflar bulunması kolay, düşük bütçeli besinlere ulaşabiliyordu. Bunların arasında ekmek, bira, sarımsak, soğan, salatalık ve lahana gibi besinler bulunuyordu. Üst sınıflarsa daha çeşitli ve zengin beslenme biçimine sahipti. Balık, et, zeytinyağı, baharatlar ve tatlı meyveler gibi bölgenin lüks besinlerine erişebiliyorlardı.

Eski Mısır' ın toplumsal sınıfların beslenme alışkanlıkları hem coğrafik konumunun hem de dönemin toplumsal yapısının ve ekonomik dengesinin etkisini taşıyordu.

Bu durum besin kaynaklarına nasıl ulaşıldığı, nasıl farklı şekilde kullanıldığını ve toplumsal eşitsizliklerin beslenme alışkanlıklarına nasıl yansıdığını gösteriyor.