İş Mülakatları Ve Deneyimler

Mezun olduğumdan beri, hayat pek yolunda gitmiyor. Tonla iş başvurusu, birkaç mülakat ve kararsızlıklarla beraber hayal kırıklıkları. Hepimizin aynı yollardan geçtiğini bilmek en azından daha az yalnız hissetmemizi sağlıyor.

Her şey gibi, ilk işi bulmak çok zor. Umudunu kaybetmeden başvurmaya devam etmek, ısrarla bir interview kovalamak gerek. Bazı işlere fazla kalifiye, bazı işlere daha az kalifiye kalınabiliyor. Bazen alakasız işlere, bazense bölümünle alakalı işlere başvurman gerekebiliyor. Belki de sonunda her şeyi bırakıp KPSS veya yüksek lisans deneyebilirsin, tabİi bunları yaparken de bir işte çalışmak gerekebiliyor. Sonuçta 24-25 yaşlarına gelip ailenden para istemek zorlaşıyor; özellikle pek halden anlamayan bir ailen varsa. Hayata bir yerlerden başlamak gerek, ama nerden?

Sanırım bu sancılı süreçlerden cebime net bir şekilde kar kalan bir şey var; deneyim ve perspektif. Umutsuzluk her yanımı kaplasa da, bazen biraz daha pozitif olmak gerektiğini düşünüyorum. Sonuçta bir noktada o işe girmiş olacak, bir noktada da hayatı halletmiş olacağız. Yeni şeylere gebe kalmak gibi olan bu sürecin sonu, elbette ki doğum gibi acılı ama bir o kadar da güzel olacaktır. Özellikle etrafta size destek olan birileri varsa.

Başlangıç olarak kendi ayaklarımız üzerinde durmak ve sağlam bir mentalite edinmek en iyisi olacaktır. Çaresizlikten her işi yapacak durumda olmak bizi zayıflatır. Bu nedenle, ne olursa olsun her şeyde bir sınır çizmek gerek.

Umarım tüm mezunlar güzel işlere ve geleceğe sahip olur diyerek yazıyı burada bitiriyorum.