Kendine İyi Bak

Bir kabus gördüm bu gece,

İçinde ne hayaletler,

Ne de karabasan vardı;

Yalnızca yokluğun yankılanıyordu,

Bir boşluk gibi içimde.

Bir kabus gördüm bu gece,

Son cümlelerin kaldı aklımda:

“Kendine iyi bak” dedin…

İnanmak istemedim,

Bir veda bu kadar sessiz olmamalıydı.

Uyanmak istedim,

Ama gerçek daha soğuktu uykudan;

Yastığımda iz bırakan sen değil,

Ayrılığın gözyaşlarıydı.

Bir kabus gördüm bu gece,

Sensizlik kan gibi dolaşıyordu içimde.

Uyansam da geçmiyor,

Gecenin içinde kaybolmuş bir ses gibi:

“Kendine iyi bak…”