Tamamlanmayı Beklemek

İnsanlar hep tamamlanmayı bekler. Kimisi bir sevgiliyi bekler, gece boyu onun hayaliyle sabah eder gecesini. Kimisi dost bekler hayatını gözü kapalı kollarına bırakabileceği, dertlerini gönül rahatlığıyla paylaşabileceği. Kimisi güvenmek ister, güvenebilmek ister, sevmek ister. Kimisi mal mülk ister, para ister, statü ister. İnsanoğlu neye sahip olursa olsun hep ama hep ister. Hep bir şeyler eksiktir insanoğlu için hayatında ama beklenen hiçbir zaman gelmez ve insan, beklediği her vakit için kahreder kendini. Beklenen gelse dahi, insan nankördür. Beklenenin geldiğine aldanmaksızın, başka bir şeyi beklemeye başlar. İnsan kendisi için nankördür. Beklenen gelmediği vakit, o kahrettiği bütün zaman için bir kere daha kahreder kendini. Ama zaman su gibidir, akıp geçmiştir. Belki saçlarına ak düşmüş, belki bunu çok erken fark etmiş olan insanoğlu, hiç ettiği o vakti artık tecrübeye dönüştürmüştür. Bunu tecrübeye dönüştüren insanoğlu için artık beklemek diye bir şey yoktur. Beklememeyi öğrenmiş, hiçkimseden bir şey ummamayı öğrenmiştir zira. Akıp giden zamanına üzülse de, tecrübeye dönüştürdüğünü düşünerek kendini teselli eder insanoğlu ve en nihayetinde insan, er de olsa geç de olsa, öğrenmiştir tamamlanamayacağını.