Zafer

Müziğin sesini kıstırmak her babayiğidin harcı değildir.

Çok yorgundum. İki gün önce spor yapmıştım. Yarım saatlik sağlam bir programdı. Vücudum aylardır spor yapmadığından ertesi gün tüm vücudum ağrıyordu. Yetmezmiş gibi iki saat futbol oynamaya gitmiştim. Yaşadığım yerin yakınlarında bulunan çocuk parkına gidiyor, çocuklarla çift kale maç atıyor, ter atıp eve dönüyordum. Memnundum bu gidişattan. Memnundum fakat vücudumun ağrısı beni erkenden uyumaya itti. Yatağa yattım. Mevsimlerden yazdı. Cam, pencere açık uyumayı seviyordum. Fakat pencerelerin açık olması bu sefer bir probleme yol açmıştı.

Dışarıda evin içine giren, rahatsız edici diye nitelendirilebilecek düzeyde bir müzik sesi vardı. Anlaşılan ses çok da yakından gelmiyordu. Kapalı olan tek penceremi de açıp kafamı uzattım. Sokağın aşağısından bir yerden geliyordu. Kafamda kurmaya başladım.

Polise mi şikayet etsem yoksa polis kozunu sona bırakıp ilk önce kendim mi gidip konuşsam diye düşünüyordum. Kafamda çıkabilecek olası tartışmalar, kavgalar, ses tonum ve davranışlarım dönüp duruyordu. İlk girişim nasıl olmalıydı? Sakin mi yoksa sert mi olmalıydım? Bir süre düşündükten sonra kararım gidip karşılarında beklemek oldu. Evden çıktım.

Sesi takip etmek zor olmadı, köşeyi dönünce mekanı gördüm. Aslında bir müzik veya eğlence mekanı değildi fakat DJ seti kurulmuş, içeride kadın oranının bol olduğu bir güruh eğleniyordu. Sempati beslemeye başlar gibi olsam da bunu hemen engelledim. Neden ve nereden geldiğimi unutmamalıydım. Kaldırımın karşısında oturdum ve gözlerimi mekandan ayırmadım. Taktiğim onlardan rahatsız olduğumu düşünmelerini sağlamaktı. Bir süre geçti, geleni geçeni de izliyordum bir yandan. Planım giderek başarısız oluyordu, zira rahatsız olmayı geçtim, eğlenen insanların keyfi giderek artıyordu. Bir şeyler yapmalıydım. Ayağa kalktım ve içeri girdim.

Girdiğim gibi DJ setini gördüm. Setin önündeki en yakın DJ'e yaklaşıp koluma vurarak saat işareti yaptım ve "Kaçta bitecek bu?" dedim. "Neden?" diye sordu. "Ne neden lan, ne neden? Hayvan gibi müzik açmışsınız şehrin göbeğinde. Marmaris mi burası? Apartmanlar var etrafta, saat on iki buçuk. Polis çağırırım valla bak dağıtırım burayı" demek istedim fakat demedim. "Uyuyamıyorum da." dedim. Sinirli gibiydim, en azından öyle olmaya çalışıyordum. Nerede yaşadığımı sordu bana DJ. Ben de buralarda yaşadığımı söyledim. Anlamsız bir iki sorudan sonra "Tamam ben kısacağım. Hallediyorum" dedi. "Eyvallah moruk" diyip oradan ayrıldım.

Eve geldikten 5-10 dakika sonra müzik sesi gerçekten de kısılmıştı. Ben de kazanmanın şevkiyle pencerelerimi kapatıp klimamı açmıştım. Müziği hiç duymuyordum. Yatağa yattım. "Ooooy oyy" şeklinde ağrılarıma sitem ettikten sonra uykuya daldım.

Zafer benimdi.