24.

24.

Yara

Çare

Kader

Yüzünde yanan bir ateş var,

derisinin tam altında,

bazen alevleri teninden taşarken görüyorum.

Onu yakmıyor, beni ürpertiyor.

Dokunmak istiyorum.

Uşak

Kimse

Nehir

Yazmamayı,

Hissetmemeyi,

Duymamayı,

Düşlememeyi,

O düşleri görmemeyi

ve

Yaşamamayı dilerdim.

Bir de

Hiç yaşamamış olmak ,

ne büyük hediyedir kim bilir.

Zalim

Titreme

Soğuk

Kalbimde bazenleri büyüyen

o his,

geldiği gibi gider.

Ama unutmak kolay değil.

Bir deprem gibi,

yıkıntısıyla ve

ardında kalanlarla uğraşmak

sanıldığından azaplı.

Çaresizlik

Huzur

Kimsesiz

Değişeceğine inanmıyorum

içten içe

ve

bunu değiştirebilmeyi isterdim.

Boş

Sus

Duyma

Keşke

hep istedikleri gibi

bir yarış atı olsaydım,

belki sadece bir makine.

Hissetmesem ve düşünmesem

ne büyük bir sevinç

olurdu bana.

İnsan olmayı taşımak

neden bu kadar zor?