Aftersun
Bir baba, bir kız ve birkaç günlük bir yaz tatili.
Şu soğuk kış günlerinde, evde kalmak ve bir film açıp, battaniye altında, kendinizi şımartarak film izlemek kulağa çok iyi geliyor. Ben de aynen bunu yaptım ve şubat ayının aksine bir yaz zamanı geçen bu filmi izledim.
2022 çıkışlı, yönetmenliğini Charlotte Wells'in üstlendiği ve kamera arkasında birçok hatrı sayılır Türk yapımcıları da barındıran Aftersun, 1994 yılında, Türkiye'de, zannedersem Fethiye'de geçiyor. Başrollerini Paul Mescal ve Frankie Corio paylaşıyor. Bir baba ve kızın ilişkisini izlediğimiz bu 102 dakika, bana çok farklı duygular hissettirdi.
Aslında hikaye temel anlamda basit. Erken yaşta baba olmuş olan Callum, halen kendi içsel çatışmalarını yaşarken, kızı Sophie ile arasındaki bağı biraz olsun kuvvetlendirmek adına birkaç günlüğüne tatile çıkıyor. Fakat bu tatil, Sophie'nim ergenliğe ilk adımlarını atmasını, Callum'un psikolojisini ve baba-kız arasındaki filizlenmeye başlayan fakat tam oluşmamış bir ilişkilerini anlatıyor.
Filmin kendini özgü nostaljik yanlarına bayıldım diyebilirim. Örneğin, kullanılan renkler, gerçekten doksanlar Türkiyesini yansıtan öğeler, ve diğer kültürel birçok özellik başarılıydı. Ergen bir kız çocuğunun yaşayacağı öngörülen olaylar ve genç, bekar bir babanın geçirmeye meyilli olduğu iç bunalım, oldukça doğal ve samimi bir biçimde aktarılmıştı.
Sancılı bir ilişkiyi ele alan hikaye, sonlara doğru bütün filmi baştan düşünmeme ve film bittikten sonra farklı finallerin olasılığını hesaplamama neden oldu.
Bütün bunlar bir yana, filmi beğendiğimi ve izlemek için bir şans verilebileceğini düşünüyorum.