Deus Ex Machina

Sonu olmayan eserlerin kurtarıcısı..

Birebir çevirisi makineden tanrı olan kelimenin çıkışı Antik Yunan dönemine dayanmaktadır.

O zamanda yazılan tiyatro eserlerinde içinden çıkılmaz olan durumlarda sık kullanılan bir yöntemdir. Olayların düğümlendiği ve çözüm bulunamayacak bir durumda olduğu zamanda gökten bir vinç yardımıyla tanrıyı canlandıran birinin indirilmesi, olayı hızlıca çözüme kavuşturarak ölmesi gerekeni öldürdüğü, yaşatması gerekeni yaşatması durumudur.


Çatışmaların aniden son bulması, bir meleğin çıkıp her şeyi çözmesi veya anlatıcının bir anda uyanıp her şeyin rüya olduğunu anlaması gibi anlamsız ve mucizevi sonlarla bitmesi durumudur.


Günümüzde hata olarak kabul edilen bu son, okuyucuya hissetiği bütün duyguların anlamsız, yaşananların da boşuna olduğu hissini vererek hayal kırıklığı yaşatıyor.