Film 101

İzlediğimiz filmler, dizilerde, çoğunlukla izlerken fark etmediğimiz ama bu detaylar olmasa gözümüze batacak teknikler vardır.

İzlediğimiz film ve dizilerde, çoğunlukla izlerken fark etmediğimiz ama bu detaylar olmasa gözümüze batacak teknikler vardır, amatör bir çekim yapılsa bile dikkat edilmesi gereken. Bu yazıda onların birkaçı hakkında konuşacağız. 

Geniş Açılı Çekim/Genel Plan (Wide Shot): Bu çekim genellikle her bir sahnenin başında sahnedeki dekor, oyuncuların bulunduğu noktalar, mekanlar gibi diyalogun gidişatını anlamaya da yardımcı olan belirli ögeleri bilmemize ve otomatik olarak sahnede ne döndüğünü veya döneceğini anlamamızı sağlayan bir çekim açısıdır. Tabii bu açı sadece sahne başlarında değil, sonunda da yeniden gösterilerek sahnenin bittiğini seyirciye haber verdiği gibi sahneye oyuncu eklendiğinde veya genel bir şekilde mekanı görmeye ihtiyaç duyulduğunda da sıkça kullanılabiliyor. 

Bel Plan Çekim (Mid/Waist Shot): Birkaç örnek verecek olursak genellikle yürüyüş planları, iki veya daha fazla oyunculu sahnelerde kullanılan bir çekim tekniğidir. Adından da anlaşıldığı olduğu üzere oyuncunun beli ve onun üzeri çekilir. Eğer sadece bu planla çekilen bir sahne veya film varsa, seyirciyle karakter arasına mesafe konulmasının ve uzaktan izlemesinin amaç olduğu söylenebilir. Çünkü izleyici izleyici karakterin genel haraketlerine ve etrafa hakim olsa da yüz ifadelerindeki detaylar kaçırıp “sahiplik” duygusunu biraz daha uzakta tutabiliyor. 

Yakın Plan Çekim (Closeup): Bu planda oyuncunun yüzü odak noktasıdır. Arka plan da neredeyse hiç gözükmez ve genellikle blurludur. Yüzün neredeyse tamamı kadrajdadır ve temel amaç karakterin mimiklerini, bakışlarını, en ufak yüz ifadesini bile en ince ayrıntısına kadar görebilip seyircinin buna hakim olmasıdır. Özellikle duygunun ön planda olması gereken sahnelerde sıkça kullanılır ve seyirciye geçirme konusunda da oldukça başarılıdır çünkü izleyici bu çok net bir şekilde tüm duyguya hakim olur.