Güzellik Algısından Nefret Ediyorum

Güzellik algısı denen şeyden hiç hoşlanmıyorum. Evet, ister istemez ben de etkileniyorum mutlaka fakat yine de hoşlanmıyorum. Küçük bir kedi yavrusunu veyahut küçük bir bebeği seven insanın, buzağıyı sevmemesini, hatta iğrenmesini anlayamıyorum örneğin. Konu yalnızca dış görünüş mü yani? Kedi, yalnızca küçük, tüylü ve göze hoş göründüğü için mi seviliyor? Küçük bir bebek tatlı olduğu için mi, sevimli olduğu için mi seviliyor yalnızca? Kediler, bebekler evet masumlar fakat her masum olan şeyi seviyor mu sanki insanoğlu? Yavru kediler, bebekler sevimlidir tatlıdırlar evet, fakat yeterli mi? Buzağı neden sevilmiyor mesela aynı şekilde? Veya oğlak veya at yavrusu ve daha niceleri neden bebekler veya yavru kediler kadar sevilmiyor? Neden hep dışı güzel olan, sevimli olan şeyleri seviyoruz? Mesela ben kedi yavrusu seven çok insan gördüm fakat at yavrusu seven hiç görmedim. (Görmüyoruz çünkü gibi saçma bir düşünceye varmayınız rica ediyorum, buradaki bir örnek zira.) Bu güzellik algısının en âlâsı değil de nedir? Buradaki verdiğim örnekte kedi ve bebek yalnızca birer örneklerdi.

Dış görünüş denen şey insanoğlu için önemli. Kahrolsun böyle şeye, lanet olsun fakat gerçek bu. İnsanlar dış görünüşe önem veriyor. Dış görünüş önemli, bakım önemli elbette aksini iddia etmiyorum. Fakat içindeki cevher daha da önemlidir, bunu unutuyor insanlar. Merhamet, karakter gibi cevherleri unutuyor ve yalnızca dış görünüşünden ötürü seviyor ya da sevmiyor çoğunlukla. Başka bir örnek verecek olursam, güzel bir kadın görünce hemen onunla birlikte istiyor erkek. Veya yakışıklı bir erkek görünce hemen onunla birlikte olmak istiyor kadın. Neden? Sırf yakışıklı veya güzel olduğu için mi? Karakterini biliyor musunuz? Huyunu suyunu biliyor musunuz? Merhametli mi biliyor musunuz? Ya en önemlisi, bu gerçek bir sevgi mi? Hem, yalnızca dış görünüşünü beğenince, her şey tamam mı oluyor? Sevgi bu demek mi oluyor yani? Eğer sevgi buysa, ben sevgisiz olduğumu ilan edeceğim, fakat bu değil. Sevgi, bu değil.

Yakışıklı bir erkek görünce, kadınların: “-Erkeğim, -Erim, -Aşkım, -Bayılıyorum bu adama, --Evleneceğim adam böyle olsun, -Bu erkekse diğerleri ne, -Var bir hayalimiz” gibi yorumlarını duymaktan bıktım usandım. Duymak istemiyorsan duyma, dinleme diyeceksiniz, aynen de öyle yapıyorum. Konu burada benim kiminle iletişim kurup kurmadığım değil fakat. Konu, dış güzellikten etkilenip o adamla birlikte olmak istemesi. Bu düşünceye de gelen yorum, şu şekilde olabilir: “-Dış güzellikten etkilenip birlikte olmak isteyen kişi o sonuçta, sana ne?” denilebilir. Elbette “bana ne” fakat elimde değil, üzülüyorum. Bir ya da birkaç kere denk gelmedim zira böyle cümlelere. Gördüğüm, tanıdığım herkes değil fakat birçok insandan duyduğum cümlelerdi. Ve bu da tanışacağım insanların birçoğunun da öyle olacağının habercisi gibiydi. Beni üzen de bu işte. Yoksa evet, bana ne bu cümleyi kuran insanlardan.