Hayat devam etti

''Hayat devam etti.''

Cadının Yüreği kitabının 326. sayfasında bir cümleydi. Hayatın olağan akışında öylesine kullanılabilecek bir sözken onu okuduğum bir an kocaman yumru hissettim boğazımda. Bir kaç saniye nefesimin sesini duydum, akış bir an sanki 075x hızla gitti. Aynı cümleyi birkaç kez okuduğumu fark ettim. Farkında olduğum başka şey ise gözlerim buğu yapmıştı. Eyvah! Metrodayım ve şuan olmaz. Çünkü başlarsa bitmezdi. Hızlıca kapattım kitabı ve seyre daldım etrafımı yumruyu gözden kaçırmaya çalışarak. Sanki boğazım imdat çağrılarıyla bağırmıyormuş gibi. Öylece gülecek birşeyler bulmaya çalışırken tam 12 den vurmuştu beni hayat.
-Bu durakta iniyoruz Babaaa de mii?
-Afferim sana, sen büyümüşsün, kocaman olmuşsun.
dedi. Diğer durağı bekliyor gibi değil de oyun oynuyor gibiydiler. O an boğazımdaki o yumru konuştu sanki
-Noldu, kaçabildin mi hayattan da?
Hayır kaçamamıştım. Normale döndüğünü düşündüğüm o acı gelip yine bulmuştu beni ve savunmasız yakalamıştı. Sağ gözümden düşmeye başladı
-Kaçamadım dedim. İçimden söylediğimi düşünerek sildim usulca akan yaşlarımı. Yanımdaki teyze tuhaf gözlerle bana doğru yönelince anladım tabi tuhaflığımı. Öylece kaçamamıştım karanlığımdan, yokluğundan ve hayat yine de devam etmişti. İçimden cevap vermiştim o küçük kızın babasına kendikime ithafen,
-Büyüdüm, kocaman oldum. Sana olan özlemim gibi. Geçen gün gençlik fotoğrafını çıkarttım masama koydum en güzel çerçevesiyle. Fotoğrafta aynı yaştasın benimle sanki. Bak eşitlendik gördün mü? O fotoğrafa dedim ki Bak Cemal, sanırım bir kaç sene sonra sigara başlayacaksın yapma, eh yurtdışına da gitmeyiver İstanbul'un suyu mu çıktı canım. Hem İstanbul'a taşındığında sahil kenarını seç oturmak için. Bak bunları öyle herkes söylemez sana. Çalışırken sıkı giyin birşey bildiğimden değil, hasta olmamaya çalış dedim.. Büyüdüm baba, kocaman kız oldum ama seni düşündüğümde hala gözlerim doluyor. Geçen gün sen hayatımın her evresinde yanımda olsan nasıl olurdu acaba diyerek sen hiç gitmemişsin gibi anılar yazdım. Bitirdiğimde anıların güzelliği kalbimi kırdı. Belki de kendime yaptığım en büyük kötülük bu oldu. İyileşmek için yaptığım bu şey birkaç saat boşluğa sürükledi. Evet büyüdüm baba, kocaman oldum. Ve seni bu aralar çok özlüyorum.