Her Şey Yolunda Mı?

Hayal etme eylemi içinde bulunduğumuz mevcut durumlarımıza göre değişkenlik gösterebilir. Hayal kurmak kimi insan için çok olağan ve kolay olurken kimisi için de oldukça güçtür.

Gittiğim kurslardan birinde hayalimizi yazmamız istendi. Aslında otobüste, arabada, sırada, tanık olduğumuz bir olayın hemen arkasına kurulabilecek hayaller varken, biri bu soruyu sorduğunda durumu oldukça ciddiye alıyoruz sanırım.

Hayal dediğimiz şey yaşadığımız şartlara göre amaç edinmek ise eğer, evet hayalim var. İyi insan olmak, eksiklerimi fark etmek, karşılaştığım insanları oldukları gibi kabul etmek, yeni şeyler öğrenmek, yeni filmler izleyip yeni kitaplar okumak, sevmenin, sevginin kimliğimin, bana biçilen zamanın, gökyüzünün, havanın, rüzgarın, güneşin hakkını vermek/verebilmek… Değer verdiklerimin hep iyi, huzurlu, sağlıklı ve mutlu olduklarına şahit olabilmek… Ayrılıkların hiç olmadığı, hep kavuşmaların yaşandığı ve göz yaşlarının mutluluktan aktığı anlara tanıklık edebilmek…

Şayet hayal dediğimiz şey uzak ihtimalle dilediğimiz ve aslında gelemeyecek olanı dilemek ise, yine hayalim var. Dünya çapında hiçbir çocuğun acıyla tanışmaması, adaletsizlikten ya da yokluktan çaresizliği hiçbir insanın ya da canlının tatmaması, sadece mutlu anların yaşandığı yaşandığı, saygı, nezaket, kibarlık, duyarlılık gibi duyguların hakim olduğu bir dünya…

Ben arzuların ve isteklerin hayal olarak tanımlanmasından memnun olmayanlardanım sanıyorum. Şayet böyle bir grup varsa. Sayılı yıl öncesinde ‘insan sadece hayal ettiği ölçüde vardır’ derken zaman evrildikçe aslında bu cümlenin gerekesizliğine olan inancımın arttığını fark ettim diyebilirim. Günü devirip gün ile birlikte evrilmenin mantıklı ve faydalı olduğuna kanaat getirerek uygulama çabasına dahil oldum. Günü kendi içerisinde değerlendirerek gün gün ilerlemek… Yeni öğretilerle gelişmek ya da adı artık her ne ise… Belki fırsatları değerlendirmek. Bir günün bir öncekinden farklı olması için çaba göstermek sanıyorum doğruya ve iyiye insanı yaklaştıran bir hareket şekli. 

Hayal etmeyi, hedef belirlemekten ayrı şekilde değerlendirmek gerektiği kanısındayım. Hayaller hedeflerin yanında biraz daha toz pembe kalıyor. Bu durum belki coğrafyadan kaynaklıdır, belki de her birimizin kendi şartlarına. 

Aynı şey, her şeyin yolunda olup olmaması ile de ilgili aslında. Karşımızdakine hal hatır sorduktan sonra şu cümleyi de ekleriz bazen mesela: 'Her şey yolunda mı?'

Her şeyin yolunda olma hali tam olarak nedir? Yaşanılan her bir ayrıntı aslında kendi yolundadır. Her şeyin olmasını istediğimiz yola uğradığı neredeyse yoktur. Olması gerektiği hali de belki de budur. Her şeyin yolunda olma durumu değil de her şeyin kendi yolunda olma durumu. Böyle düşünüldüğünde rahatlıyor insan bir miktar.

Gün sonunda su akar yolunu bulur yeter ki fırsatları değerlendir ve günün hakkını ver. Rahatlatıcı bir önerme! Uzun soluk sağlar mı bilinmez ama can sıkıcı konulardan sıyrılmak için yeterli diyebilirim.