İnside Out Film İncelemesi

Yakın bir zamanda inside out filmini izledim. Animasyon filmlerin yalnız çocuklara hitap ettiği algısına karşı örnek gösterilebilecek en iyi filmlerden biri olduğunu düşünüyorum. 

Bana göre büyüme öyküleri arasında önemli bir yere sahip olabilecek bir filmdi. Çocukluktan ergenliğe geçiş harika tanımlanmış. Ailesiyle beraber yaşayan bir çocuk olan Riley hayatından çok mutludur. Riley'in zihninde Neşe, Üzüntü, Korku, Öfke ve Tiksinti olmak üzere beş temel duygu yaşamaktadır. Riley'in zihnindeki bu duyguların yaptıkları yönlendirmeler onun hayatını oldukça etkilemektedir. Riley ailesiyle beraber başka bir şehre taşınır. Riley taşınmalarından dolayı çok endişelidir. Ayrıca babasının işinden dolayı sık sık kendisinden uzak kalması onu mutsuz etmeye başlamıştır. Riley bu halleri yaşarken Neşe durumu hep düzeltmeye çalışmakta ve Üzüntü'nün Riley'in duygularını etkilemesine izin vermemektedir. Fakat zamanla Neşe'nin Riley için çok da yararlı bir şey yapmadığı anlaşılır.

Animasyon kalitesinin diğer pixar filmlerine göre çok bir farkı olduğunu düşünmüyorum ama bu filmin hikayesi çok daha karmaşık, farklı ve yaratıcıydı. Her yaştan insanın izlediğinde tanıdık duygularla karşılaşabileceği, insani özelliklerin çok güzel anlatıldığı bir filmdi bana göre. 

Mutluluklarımızın hüzünlerimizle nasıl iç içe olduğunu ve her duygumuzun çok özel anlamları olduğunu, insan olmanın tüm bu acı tatlı hislerin toplamı olduğunu bana hatırlatan, hüzünlerimi anlamlandırmamı sağlayan çok güzel bir animasyondu. Ana karakter Riley'in beynini asıl kumanda eden duygu neşeyken, anneninkinin üzüntü ve babanınkinin öfke olması aile yapısına ve toplumsal cinsiyet rollerine bir gönderme miydi bilmiyorum fakat eğer öyleyse bence gayet başarılıydı. Pixar beni yine şaşırtmadı.