Kendi Sesini Arayan Kayıp Bir Kadın 

Dostlarım, merhaba. Ben Tuğba Besim. Sizlerle burada olmak beni fazlasıyla heyecanlandırıyor ve içimdeki çocuğu ortaya çıkarıyor. Yatakta zıplayarak çığlık atan çocuk… İşte o çocuk benim. İlk yazımda sizlerle daha yakınlaşmak istiyorum. Bu yüzden size bir masal anlatmak istedim. Böylelikle siz de içimdeki çocukla tanışmış olursunuz.

Masalın başrolü belki benimdir belki de siz… Kim bilir? Masallar sadece çocuklar için midir? Eğer öyleyse içindeki çocuğa sahip çıkan ve ona küsmemiş her yetişkini bu yazıda kavuşturalım.

Develer tellal iken midir bilinmez ama pireler berber iken bu masal birden ortaya çıkıvermiş.

Bu masal asi bir çocuğun, tırtıldan kelebeğe dönüşünün hikayesi. Kendi yolumuzu bulmaya çalıştığımız ve o yolda sürekli tökezlediğimiz bir yol vardır. Masalımızın kahramanı da kendi yolunu bulana kadar karanlıkta bilinmezliğe sürükleniyormuş. Çünkü kendi sarayında söz sahibi kendi dışında kalan herkesmiş. Çünkü bilirmiş ki onun işi herkesi memnun etmekten ibaretmiş. Hayatında olması gereken her şey ayrıntılarıyla hazırmış. Kral olan babası ona saraydaki tahtta oturmak dışında başka hiçbir şey yapmasının mantıklı olmadığını söylermiş. Çünkü ideal olan buymuş. Oysa kahramanımız için, kendisi için seçilen bu hayat cehennemin ta kendisiymiş. Çünkü o, diyar diyar gezen bir şarkıcı olmak istiyormuş. Tek gayesi, kendi sesini bulmak için yollara koyulmakmış. Babası eğer sarayda kalırsa ona tahtın varisi olma garantisini vermiş. Dilediğine sahip olacakmış, sonsuz zenginlik… Bazılarına göre doğrusu zaten buymuş. Prenses aklını mı kaybetmiş de bunca zenginliği bırakıp bir bilinmezliğin içine atılacakmış? Şımarık bir prensesten de bu beklenirmiş zaten. Kendi yolunu aramaya kararlı prenses bir gün bildiği her şeyi ve sarayını bırakıp bilinmezliğe kendini bırakmış. Sanmayın ki oracıkta mutlu olmuş. Masallarda kötüler de kahramanlar kadar büyüktür. Ama kötüler zaten kendini sonunda belli ederler. Asıl kötü olan kalabalığın içindeki yalnızlıkmış. Prenses dışlanmış çünkü onun geldiği yer pek sevilen bir yer değilmiş. Sesini duyurmayı bırakın, kendi sesine hasret kalmış. Ama inadı inatmış prensesin, başarmadan dönmeyecekmiş evine. Bir orası bir burası derken prenses birileriyle tanışmış, onun çıkmayan sesini duyurmak için birleşmişler. Seçilmiş aile ne demek öğrenivermiş. Çok çalışmış, çok yorulmuş, dürüst olmak gerekirse pişman olduğu anlar da olmuş ama diyorum ya inatçıymış bu güzel kadın.  Gittiği her yerde sesi yavaş yavaş yükselmiş, bir çığlık olmuş, ünlenmiş… Prensesin sesi o kadar ünlenmiş ki sarayına kadar gitmiş. Hatta kral olan babası bile kızıyla gurur duymuş. Prenses kimsenin cesaret edemeyeceği şeyi yapmış, kendi olmak ne demek onu göstermiş dünyaya.  Bu masalda prensesin kurtarıcısı beyaz atlı prens değilmiş, zaten diyorum ya prensesimiz klişe olan şeylerden nefret edermiş. Onun kurtarıcısı ancak ve ancak kendisi olabilirmiş. Belki bu masalda her biriniz bir aşk beklediniz ama üzgünüm dostlarım bu masal peri masallarından biri değil. Kurtarıcı aramayan kadınların masalı… Bu masal her birimizin masalı belki de. Sizler ne düşünürsünüz bilemesem de şunu rahatlıkla söyleyebilirim ki o kadın benim. Belki bir sarayım yok ama bana biçilen kıyafeti giymeyi reddederek kendi yolumu aradım. Bu masal benim masalım. Babamın reddedişlerine rağmen psikoloji bölümünü okumamın masalı. Bana biçilen sayısal bölümleri reddeden ve sınava son 1 ay kala hayallerini kurduğu yolda, hiç bilmediği bir şehirde yalnız başına kalan ve kendi sesini arayan benim yolum. Bu yolda sesimi bulduğumu ve masalın mutlu sona ulaştığını mutlulukla söyleyebilirim. Ama her son yeni bir başlangıçtır ve bu masalın sonu hala belirsizliklerle dolu. Size söz veriyorum daha da güzelleşen bir masal olacak ve kral kızıyla her zaman gurur duyacak.

Diliyorum ki sizler de kendi yolunuzu bulup o yolda emin adımlarla yürürsünüz ve bitiş noktasına geldiğinizde mutlu olduğunuz hayatı yaşıyor olursunuz. Şimdilik o yol karanlık ve bilinmezlerle dolu olabilir ama sonunda bir güneş gibi parlayıp kendi yolunuzu parlatacak olan da sizler olacaksınız. Her birinizin masalıyla gurur duyuyorum, kendi yolunuzda parlamanız dileğimle... Kendinize iyi bakın dostlarım.