Kompleks Karakterleri Neden Hor Görüyoruz?
Kompleks karakterler bizden birileri değil mi? Neden sürekli eleştriliyorlar?
İzlediğimiz dizilerde ve filmlerde karakterlerin kurgu olduğunun hepimiz farkındayız. Bu kurguyu birilerinin kurduğunu bildiğimizden midir bilinmez, kompleks karakterleri sürekli eleştirme eğilimindeyiz. Karakterlerden mükemmellik bekliyoruz. Ama bu beklentinin yersiz olduğunu düşünüyorum. Şimdi kompleks karakter oldukları için nefret gören birkaç karaktere göz atalım.
Sex and the City- Carrie Bradshaw
Carrie ve sürekli toksik ilişkiler içerisinde kendini bulması, bunlara bağlı olarakta çevresine karşı tutumunun zaman zaman bencilliğe dönüşmesi izleyiciyi rahatsız ediyordu. Ancak insan ilişkileri biraz böyledir. Çünkü gerçek arkadaşlar, arkadaşlarının yanında her zaman durur. Tıpkı dizide olduğu gibi. Kızabiliriz, tartışabiliriz ama birçok şeyin telafisi vardır. Arkadaşınız yaptıklarının alt metnini bilirsiniz. İnsanlar kompleks varlıklardır ve kompleks duyguları, kompleks deneyimleri olur. İnsanları olduğu gibi kabul etmek, kabul edemiyorsanız da hayatınızdan çıkarmanız gerekir. Eğer karşınızdaki kişilerle samimi ilişkilere sahipseniz bu tarz konularda konuşulup anlaşılabilir.
Buffy the Vampire Slayer- Willow ve Buffy'nin İlişkisi
İkilinin çok sevimli başlayan ilişkisi zaman içerisinde zor şeylerle sınanmaya başladı. Yine aynı şeyi tekrarlayacağım ama hiçbir insan mükemmel değildir. Bu karakterlerin izleyiciler tarafından kabul görmeleri için gerçekçi olmaları gerekiyor. Bu karakterler özellikle yaşları ve fantastik bir dünyada yaşamaları nedeniyle birçok zorluğa göğüs germek zorunda kaldıklarından zaman zaman fevri davranışları olabiliyor. Çatışmalar yaşayıp, üzerine konuşup, birlikte büyüyüp bunu aşabiliyorlar.
Buffy the Vampire Slayer- Spike
Spike diziye Buffy’nin avlaması gereken bir kötü adam olarak giriyor. Drusilla ile olan ilişkisi olsun, çok havalı ve muzip tavırları olsun onu diğer düşmanlardan daha çok öne çıkarıyor. Sürekli kavga halinde olmalarının ardından Spike, Buffy’e karşı olan duygularından dolayı bir kahramana dönüşmeye başlıyor. Zaten “kötüyken” içinde barındırdığı “iyiliği” dışarı çıkarıyor. İnsanlar değişebilir, büyüyebilir ve kendini geliştirebilir.
İzlediğimiz şeylerden tüm verimi alabilmemiz için kompleks karakterlere ihtiyacımız vardır. Her şey, her zaman siyah ve beyaz olmak zorunda değildir. Bazen gri renge ihtiyaç duyarız. Şahsen en sevdiğim karakterler genelde kompleks karakterlerdir. Çünkü bu karakterler daha insani olurlar. Hayatlarıyla kendimi daha çok ilişkilendirebilirim. Onlara daha kolay bağlanabilirim. Bana büyümek için her zaman yer olduğunu hatırlatırlar. İzlediğim şeyin kurgu olduğunu bilmeme rağmen gerçekliklerinden payıma düşeni alabilirim. Onların yaptıklarını yorumlamak daha kolay gelir çünkü hangi kararı ne için verdiklerini anlayabilecek bilgiye sahip olabilirim.
Umarım aktarmak istediğim şeyleri aktarabilmişimdir. Görüşmek üzere :)