Lhasa de Sela: Sirk Müdürünün Göçebesi

‘’There is nowhere to stop, anywhere on this road.’’

1972 yılında başlayan sanat dolu ve göçebe yaşamın sahibidir Lhasa De Sela. On üç yaşında şarkı söylemeye başladığı yolcuğunu 1999’da bitirip, Pocheros adındaki sirk tiyatrosunda çalışan kız kardeşlerine katılır. Bir kere kanı çektiyse insanın, onu bırakmak bir yana, onun senden vazgeçebilmesi mümkün mü? Onu o yapandan bahsediyorum. Yeniden şarkılar yazıp yayınlar sonrasında. Başka bir kente dahi taşınır. Fransızca, İngilizce, İspanyolca şarkılar vardır albümlerinde.

Resim yapıyor, yazıyor, besteliyor. Bu göçebeliğin her yerden bir ışıltı almak ve ışıltı bırakmakla alakası olmalı. Gittiği her yerden karşılıklı bir parça alıyor ki birleştirsin tüm hayat parçalarını. Yolun ve dünyanın izlerini taşıyan şarkıları, her biri yolda tanışılan birer yabancı gibiler. Sanki gitarı olan bir kadının ellerine sahibiz ve karşımızda duran İspanyol bir kadından şarkılar öğreniyoruz. Her biri ayrı bir macera. Tıpkı anywhere on this road şarkısındaki gibi, ‘’There is nowhere to stop, anywhere on this road.’’.

Bir insanı hiç görmeden sevmeye anlam veremedim. Fakat şarkısı bana eşlik etti. İçimize sevmek bir göktaşı gibi düştüğünden beri, ilkinden beri, hiç gitmedi ki kullandığımıza şaşalım. Ruhlarımızın dans etmesini istiyor De Sela, tıpkı sirkte söylediği şarkılar gibi… Love Came Here, dünyanın en acıklı aşk şarkısı olabilir. Ama geldi ve asla gitmedi. Tıpkı kendisinin sesi ve bize yaşattığı güzel duygular gibi. Bu bir kötülük müdür bilemeyiz, fakat bunu bulmak zordur. Tanımadan ve tanışmadan anlaşabilmek, paylaşabilmek. Onu kaybedince de yine onun şarkılarına gideceğiz. Bize başka bir seçenek vermiyor onun güzel alışkanlığı. Ve o dünyanın en güzel aşk şarkısı ne kadar benziyor en hüzünlü aşk şiirine…

 

‘’Bu gece en hüzünlü şiiri yazabilirim

Şöyle diyebilirim: gece yıldızla dolu

Ve yıldızlar, masmavi titreşiyor uzakta

Şakıyarak dönüyor gökte gece rüzgarı.’’ (Pablo Neruda- En Hüzünlü Şiir)

 

‘’Now I'll have to live with loving you forever

Although our days of living life together, of living life together are over

There's nothing here to throw away

I came to you in light of day

And love came here and never left

Şimdi seni sevmekle sonsuza kadar yaşamak zorunda kalacağım

Hayatı birlikte yaşadığımız günler bitmiş olmasına rağmen

Burada başından atacak bir şey yok

Gün ışığında sana geldim

Ve aşk geldi, bir daha da gitmedi’’ (Love Came Here adlı parçasından)

 


1 Ocak 2010’da kaybediyoruz onu. Geriye bir sürü şarkı, birkaç söz ve öksüz dinleyiciler kalıyor. En çok da sonbahar yaprakları kadar güzel bir gülümsemeyi hatırlıyoruz ona dair.