Nazım’la Şiire Tutulan “Kaptan”: Attila İlhan
"Mavici"lerden Attila İlhan.
Çok yönlü bir edebî kişiliğe sahip olan Attila İlhan’ın öyküsü 15 Haziran 1925’te, İzmir’in en tarih kokan yerlerinden biri olan Menemen’de başlamış. Çocukluğu Menemen’de ve babasının tayini dolayısıyla Anadolu’nun farklı bölgelerinde geçmiştir. Burada yaşadıkları çiftlik evindeki ailenin yaşlı kadınlarından masallar dinlemiş ve amcası Bahri’nin eğitiminden geçmiştir. İlk ve orta öğrenimini başarıyla tamamlamış, orta öğrenim yıllarında Jules Verne’in kitaplarıyla tanışmış ve yine bu dönemlerde sinemaya merakı artmıştır. Öyle ki Karşıyaka’da oynatılan hiçbir filmi kaçırmamıştır.
İlhan’ın yaşamının dönüm noktası; okulda âşık olduğu kıza, içinde Nazım’ın şiirinin yazılı olduğu mektubu vermesiyle başlamıştır. Bu dönüm noktası İlhan için her ne kadar travma olmasa da ailesi onunla aynı fikirde olmamıştır. Bu masum aşk ilanı, Attila İlhan’ın daha 16 yaşındayken tutuklanmasına, okuldan uzaklaştırılmasına sebep olmuştur. 3 hafta gözaltında kalmış, 2 ay da hapiste yatmıştır. Sebebi ise o dönemde Nazım Hikmet’in yasaklı olmasıdır. Hukuk insanı olan babasının uğraşlarıyla hapisten çıkmış ancak Türkiye’nin hiçbir yerinde okuyamayacağına dair bir belge alınca okul hayatına ara vermek durumunda kalmıştır. Daha sonra Danıştay kararıyla tekrar eğitim hakkına sahip olmuş, kardeşi Cengiz İlhan ile İstanbul Işık Lisesi’nde yatılı olarak eğitimine devam etmiştir.
Lisede şiire iyice bağlanmıştır. Son sınıftayken amcası, Attila İlhan adına kendisinden habersiz şiir yarışmasına katılmış, bu sayede “Cebbaroğlu Mehemmed” şiiriyle ikincilik ödülünü kazanmıştır. Yarışmayı “35 Yaş Şiiri” ile Cahit Sıtkı birincilik ile tamamlasa da, Attila İlhan kendisinden daha çok söz ettirmeyi başarmıştır. CHP Şiir Yarışması’nda ödül aldığı “Cebbaroğlu Mehemmed” şiiriyle, kendi deyimiyle edebiyat dünyasına "zembille" iner.
1946’da mezun olan İlhan, babasının isteği üzerine İstanbul Üniversitesi Hukuk Fakültesi’ne kaydolmuştur. O dönemlerde Asım Bezirci ile “Gerçek” gazetesinde çalışmaya başlamıştır. Üniversite hayatının ilk yıllarında “Yığın” ve “Gün” gibi dergilerde ilk şiirleri yayımlanmaya başlamıştır. İlk ürünlerinden, “Balıkçı Türküsü” şiiri ve “Bahçe, Güzel Kasaba” düzyazısı, “Yeni Edebiyat” dergisinde yayımlanmıştır. 1948’de ilk şiir kitabı olan “Duvar”ı da kendi imkânlarıyla yayımlamıştır.
Yine 1948’de Paris’e gitmeye karar vermiş Attila İlhan. Burada Nazım Hikmet’i kurtarmak için düzenlenen uluslararası dayanışma hareketine, İleri Jön Türkler Birliği faaliyetlerine katılmış, Fransız toplumu ve orada bulunduğu çevreye ilişkin gözlemleri daha sonraki eserlerinde yer alan birçok karakter ve olaya temel oluşturmuştur.
İlk Paris deneyiminin ardından yurda dönmüş, “Gerçek” gazetesinde yayınladığı siyasi yazılardan dolayı eğitimine ara vermiştir. “Gerçek” gazetesindeki yazılardan dolayı soruşturma yüzünden tekrar Paris’e gitmiştir İlhan. Burada Fransızca’yı ve Marksizm’i öğrenmiştir. “Kaptan” lakabını ise Paris yıllarında bir dönem bıraktığı sakal dolayısıyla arkadaşlarının yakıştırmasıyla aldığını belirtmiştir. Lakabının yayılmasında da beş bölümden oluşan “Kaptan” şiiri etkili olmuştur.
Hayatının bir bölümünü Paris-İstanbul-İzmir üçgeninde geçiren İlhan, bu dönemde adını Türkiye çapında duyurmaya başlamıştır.
Yurda döndüğünde Hukuk Fakültesi’ne devam etmiş ancak son sınıfta Gazetecilik bölümüne başlamasıyla Hukuk Fakültesi’ni bırakmıştır. 1953’te Vatan gazetesinde sinema eleştirileri yazmasıyla sinemaya ilgisi başlamıştır. On beşe yakın senaryoya Ali Kaptanoğlu adıyla imza atmıştır.
Babasının ölmesiyle 8 yıl İzmir’de yaşayan İlhan, burada Demokrat İzmir gazetesinin başyazarlığını ve genel yayın yönetmenliğini yürütmüş ve 1968’de Biket İlhan ile evlenmiştir. Buradan Ankara’ya daha sonra tekrar İstanbul’a geçen İlhan, romancı kimliğini öne çıkaran eserler yazmıştır.
Yazar Piraye Şengel'in yorumuna göre İlhan, "Her gün aynı saate kalkar, aynı saatte kahvaltısını eder, aynı saatte yürüyüşünü yapar, aynı saatte çalışır, aynı saatte öğle yemeğini yer, aynı saatte evine döner ve aynı saatte uyurdu. Ona, “Böylesi düzenli bir hayat yaşayarak, bu kadar çarpıcı şiirler nasıl yazılabilir?” diye sorulduğunda, “Öyle yaşarsan kendine gelip şiir yazamazsın! Şair gibi yaşamayacaksın şair gibi yazacaksın.” derdi."
Cumhuriyet Dönemi'nin "Mavici"si Attila İlhan, 10 Ekim 2005'te İstanbul'daki evinde 80 yaşında vefat etti. Tüm eserleri iyidir, ancak kendi bestesi olan ve Selda Bağcan'ın da seslendirdiği şarkının şiiriyle sizleri baş başa bırakıyoruz.
An gelir
Paldır küldür yıkılır bulutlar
Gökyüzünde anlaşılmaz bir heybet
O eski heyecan ölür
An gelir biter muhabbet
Çalgılar susar heves kalmaz
Şatârâbân ölür
Şarabın gazabından kork
Çünkü fena kırmızıdır
Kan tutar tutan ölür
Sokaklar kuşatılmış
Karakollar taranır
Yağmurda bir militan ölür
An gelir
Ömrünün hırsızıdır
Her ölen pişman ölür
Hep yanlış anlaşılmıştır
Hayalleri yasaklanmış
An gelir şimşek yalar
Masmavi dehşetiyle siyaset meydanını
Direkler çatırdar yalnızlıktan
Sehpada Pir Sultan ölür
An gelir paldır küldür
Her ölen pişman ölür
An gelir susar heves
Kan tutar tutan ölür
Anlaşılmaz bir heybet
An gelir biter muhabbet
Ne selam ne bir sabah
Kim duysa korkudan ölür
Sokaklar kuşatılmış
Karakaollar taranır
An gelir susar heves
Ömrünün yarısını
Hayaller yasaklanmış
Son umut kırılmıştır
An gelir o heyecan
Yağmurda bir militan
Sehpada Pir Sultan
Lâ ilâhe illallah
Kanunî Süleyman ölür
An gelir o heyecan
Yağmurda bir militan
Sehpada Pir Sultan
Lâ ilâhe illallah
Kanunî Süleyman ölür
Son umut kırılmıştır
Kaf Dağı'nın ardındaki
Ne selam artık ne sabah
Kimseler bilmez nerdeler
Namlı masal sevdalıları
Evvel zaman içinde
Kalbur saman ölür
Kubbelerde uğuldar bâkî
Çeşmelerden akar sinan
An gelir
Lâ ilâhe illallah
Kanunî Süleyman ölür
Görünmez bir mezarlıktır zaman
Şairler dolaşır saf saf
Tenhalarında şiir söyleyerek
Kim duysa korkudan ölür
Tahrip gücü yüksek
Saatli bir bombadır patlar
An gelir
Attila İlhan ölür