Neden Sürekli Ekrandayız?

1968'de "Arpanet" ile kendi yolculuğunu bizim yaşam döngümüz haline getiren internet, adım attığımız her yerde ve ultra hızda gelişimine devam ediyor. Öyle ki henüz tarih kitaplarında yer almasa da çoktan Yeni Çağ'dan Teknoloji Çağı'na geçtik bu gelişimle.

Gelişim diyoruz çünkü bundan 25-30 yıl önce insanların ütopya diye nitelendirdiği pek çok şeyi günümüzde konuşma çağına henüz geçmiş çocuklar bile yardım almadan uygulayabiliyor.

Bu duruma her zaman gelişim diyemiyoruz artık çünkü geçmişin ütopyası şimdiki devirde bazı yenilikler sebebiyle distopyaya evrilmeye başladı.

Kullandığımız distopya kavramını çok düşünmeye gerek yok, örneğin küçük yaştaki çocuklara "ekran süresi ayarlanması" bile bu kavramla eşleştirilebilir.

İnternetle birlikte birçok içeriğe anında erişebilir olduk. O kadar çok içerik üretiliyor ki hangisi iyi, hangisi kötü, hangisinin verdiği mesaj bizi iyi veya kötü etkiliyor, hangisi istediğimiz şekilde bize yön veriyor bunu çözümlemek çok zorlaştı. Zorlaştığı gibi içeriklerin büyük bir çoğunluğu öyle eğlenceli hazırlanıyor ki, yararımıza değilse bile kendimizi izlemekten alıkoyamıyoruz.

İşin daha enteresan tarafı bu içeriklere hem ihtiyacımız var hem de bazı mesleklerin bu içerikleri üretmeye ihtiyacı var. Sanırım başlığın temel cevabı artık ekrana belirli bir süre veya konu için bile olsa ekrana ihtiyacımızın olması.

Diğer ihtiyaçlarımızı nasıl yeteri kadar cevapladığımız, ekran süresi ihtiyacımızı da nasıl cevaplayabileceğimizi bize gösterebilir. Doğru ve yerinde içerik taraması yapıp internetten tam verim alabiliriz. Her yaşın her insanın ve her mesleğin kendine göre bir planlamayla içinde bulunduğumuz yeni teknoloji çağından en yüksek verimi bağımlı olmadan alabilmesi mümkün.

Yapabileceğimiz en güzel yöntem iyi hazırlanmış bir taramayla bize uygun içerikleri derlemek ve süre ayarlaması yapıp ekran bağımlısı olmamamız için harekete geçmektir.