Ölüm Sana Bir Nefes Kadar Yakın

Bir yok oluş olsaydı ölmek geride adı kalmazdı çoğu insanın. Asıl yok oluşu belki de kendimiz yapıyoruzdur. İnsanların kalplerinden yontup atıyoruzdur kendimizi. Geriye sadece varoluşumuz yoruyordur hayatı. Elinde ne kaldı geriye. Hani hayatı üzülüp yok olmak isteyerek yaşıyoruz ya. Ne bıraktık geriye. Dönüp arkamıza neden sadece biz bakıyoruz ki. Bizi kendilerinden iten insanlar gibi niye bizde başka insanları itiyoruz. Hayatı anlamak yerine neden kaçıyoruz. Bir şair gibi. Neden dikilmiyoruz tam karşısına hayatın. İçimizdekileri dökmüyoruz. Korkuyor muyuz? Evet belki de o kadar sorunun cevabı budur. Korkuyoruz. Ama biliyor musunuz? Biz korkuyor olmaktan da korkuyoruz. Biri gelip korkuyorsun hayattan deyince. Korkmadığını iddia eden insanlar oluyor. O zaman niye kapatıyorsun herkese karşı kendini. Senden başka kim mahvedebilir ki seni? Neden kendini hayattan silme gereksinimi duyarsın ki? İnsanlar mı? Evet sende insansın. Böyle yaparak başka bir insanın yaşama sebebine engel oluyorsundur belki de. Bu döngü nereye kadar.

Yani diyeceğim o ki. Çok şey kaybediyoruz aslında. Gidince geride adının bile anılmaması koymaz mı insana. Biz yapıyoruz aslında bunu. İçimizdekileri kendimize saklıyoruz. Yaramız var evet ama belki de bu yarayı saran kendi sözlerin olacak. Bir başkasından beklemek yetmiyor çünkü. Bazen başkalarının sözleri içindeki yarayı kapatmıyor. Seni o dipsiz kuyudan çıkarmıyor. Haksız mıyım? Hangi yaranın merhemi oldu insanlar. Sen ayağa kalkıp ben iyiyim demediğin sürece. Hangi yürek kapattı yüreğindeki yarayı sen izin vermeyince? Haksızsam şimdi bırak okumayı. Ama bana sorarsan merak ediyorsun cümlenin sonunu. Sen, sen olduğun için hala ayaktasın. Yanında olan insanlar sen tek başına kaldığında beyninde dönen düşüncelere erişemez. Onları durduranda sensin. Bu yüzden bırak insanları umursamayı. Hayır umursa ama seni hayattan bıktırmalarına izin verme. Düşüncelerini içinde saklamak yerine konuşmayı da öğren. Belki de bunu yapmaya ihtiyacın var artık. İnsanların adını unutmasına izinde verme. Ölüm sana bir nefes kadar yakın çünkü.