Unutmak
Gerçekten unutuyor muyuz?
Gerçekten unutuyor muyuz yoksa unuttuğumuzu düşünüp bilgileri, anıları arka belleğimize mi yolluyoruz? O bilgilere ya da anılara ihtiyacımız olduğunda da onları arayıp, tarayıp bir şekilde bulup kullanıyor muyuz? Gelin birlikte bu sorulara yanıt arayıp biraz beyin jimnastiği yapalım.
İnsan beyni halen gizemini koruyan bir organ. Çalışma prensibi tam olarak bilinmemekle beraber, benim en merak ettiğim konu olan beynin hafıza kısmının tam olarak nasıl çalıştığı da bilinmemekte. Bununla beraber de beynin, lazım olduğu anda gerekli bilgiyi ya da anıyı nasıl geri çağırdığı ve onu nasıl kullandığı da halen merak konusu. Biraz daha felsefik olarak bakarsak olaya; bütün bunları unutuyor muyuz acaba? Biz yaşadığımız ve unutmak istediğimiz olayları hatırlamak istemediğimiz için unuttuğumuzu mu sanıyoruz? Mesela geçen hafta trafikte lüzumsuz bir tartışmaya karıştınız ve bu tartışma sizin bütün gününüzü berbat etmeye yetti de arttı. Hâliyle bu olayı unutmak istersiniz değil mi? Acaba beyin de bu komutu alıp o olayı siliyor ve siz de unuttuğunuzu mu düşünüyorsunuz? Başka bir şeyi düşünelim; çok sevdiğiniz bir yakınınızı kaybettiniz diyelim. Onun ilk olarak sesini unuturuz çünkü bir insana dair en kolay unutulacak şeyi sesidir. Ardından yarım yamalak bir şekilde bedenini unuturuz ve en sonunda da yüzünü unuturuz. Ancak o kişiyi hatırlatacak bir durum olduğunda ki bu genelde alkol alınca gerçekleşir, o kişiyi unutmadığımızı fark ederiz. Yavaş yavaş hatırlarız o kişiyi. Önce sesi gelir akla çünkü unutmakta olduğu gibi ilk hatırlanan şey de odur. Tabii en zor unutulan ve ilk akla gelen şey ne yüz ne de sestir. En zor unutulan şey anılardır.
Bir diğer ilginç olan şey ise öğrendiğimiz bilgilerdir. Sahi biz okulda bilgileri öğreniyor muyuz yoksa ezberliyor muyuz? Bir diğer soru da şu tabii ki; öğrenilen bilgi mi unutulur yoksa ezberlenen bilgi(?) mi unutulur? Ben bu konuda biraz farklı düşünüyorum. Okullarda bir noktaya kadar öğretiliyor, bir noktadan sonra da ezberletiliyor. Sonrasında da unuttuğumuzu sandığımız şey aslında ezberlediğimiz bilgiler(?) oluyor haliyle. Çünkü öğrenilen bilgiler unutulmaz sadece kullanılmadığı için rafa kaldırılır ve ihtiyaç olduğu zamanda da raftan indirilir, kullanılır ardından da tekrar rafa kalkar. Burada soru şu olmalı; bize okulda bilgiler gerçekten öğretiliyor mu? Eğer öğretiliyorsa bu bilgiler nasıl unutulabiliyor?
Son olarak düşünülmesi gereken noktalar; gerçekten unutuyor muyuz yoksa öyle olmasını mı umuyoruz? Bir bilgiyi, bir olayı ya da bir kişiyi unutuyor muyuz yoksa yeni bilgi, olay ve kişi için unutuyor gibi mi oluyoruz? Bu "unutma" beynimizi bizi kandırdığı bir olay mı? Ne dersiniz?