Zorluklar

Hayatta sürekli belli engellerle ve zorluklarla karşılaşıyoruz, kişisel hayatımızda, kurumsal yerlerde, işimizde. Sürekli insanlarla iletişim hâlinde olmak zorundayız bu yüzden de doğal olarak beklenmedik veya beklendik sorunlar çıkıyor.

İnsanlar içgüdüsel olarak tehdit algıladıklarında üç şekilde tepki verir; şoka girerler, kaçarlar veya savaşırlar. Hepsi de çok doğal tepkiler. Ben bu tepkilerden savaşan taraftayım.

Bazen her şeyi bilemeyebiliriz, iletişimde problemler yaşayabiliriz ama bazen de hiçbir şey yapmasak bile sorunlar ve problemler bize ulaşır. Bu yüzden de hayatın mücadeleyle, savaşmakla ilgili olduğunu düşünüyorum. Hayata karşı ne kadar ilgisiz olsam da sorunlarla karşılaştığımda savaşırım, savaşmak isterim.

Bir insan ve birey olarak hepimizin sınırları, hisleri, düşünceleri var. Bunu ben anlayabiliyorsam ve biliyorsam herkes anlamalı. Eğer karakter farklılığı gibi basit sebeplerle bu bir anlaşmazlığa çevrilmeye çalışılıyorsa bunun eğitimi verilebilir. Sonuçta ben toplumda var olurken bir sürü eğitim aldım, öyleyse toplum da belli bir eğitim seviyesine gelmeli.

Nedense genelde eğitimsiz insanlar, eğitimlileri ezmeye ve rahatsız etmeye çalışıyor. Eğitim dediğim yalnızca okullarla ve üniversiteye gitmekle alakalı değil. Kendini gerçekten yetiştirebilmekle alakalı. "Ailesi terbiye vermemiş." gibi söylemlerin de içi boş. Sonuçta insanlar toplumda var oluyor, öyleyse toplumun düzgünce işleyebilmesi için herkesin yapması gerekenler var. Herkes sorumluluk almalı ve sorumluluğu yerine getirmeli. Yaptıklarının sonuçları olacağını kavrayabilmeli.

İnsanların yaptığı şeylerin sonuçlarını üstlenmemesi her zaman sinirimi bozmuştur. Sürekli yaptığı şeyler için sorumluluk alan ben, diğer insanları suçlayarak yaptıkları şeyleri haklı çıkartıp toplumun işlemesine engel olan insanlardan çok sıkıldım. Maalesef yaşadığım ülkede her şey böyle. Kimse sorumluluk almıyor, özür dilemiyor ve istifa etmiyor. En basitinden kendi hayatımda gördüğüm şeylerden en ciddi yerlere kadar her şey bu şekilde işliyor. Birilerini suçla, hakaret et, haklı çıkmaya çalış.

Bazen gerçekten merak ediyorum, böyle bir toplum hâlâ nasıl işleyebiliyor? Benim ve benim tanıdığım sorumluluk sahibi insanlarla mı? Peki bu kadar beyin göçü varken ve artık kimse burada yaşamak istemezken toplum nasıl işlemeye devam edecek? İnsanlar ne zaman birbirini suçlamayı bırakacak? Peki suçlamayı bırakacaklar mı? Ne zaman bu döngünün kırılacağını merak ediyorum.