Ağlamak

Geçmişteki her şey güzel midir? Yoksa insan sadece geçmişte yer alan güzel anılarını mı hatırlar?

Yağmurlu bir akşam, kahve ocakta pişsin diye beklerken balkona çıktığı geçmişteki mutluluğunu hatırladığında insanın gözlerinin dolmasının sebebi geçmişe duyduğu özlem midir? Geçmişte daha mutlu olması mıdır? Yoksa geçmişte çektiği acılar mıdır? İnsan bunu bilemez. Anı yaşar, düşünür, geçmişi hatırlar, ağlar. Ağladıkça hatırlar. Ağlamak, anıları dökmektir, gözyaşlarının içinde. Her bir gözyaşında bir anının acısı terk eder insanı. Bu yüzdendir ağlamak rahatlatır insanı. Ağlamakla dökülen gözyaşlarından arda kalan şeyler anılardır. Bu yüzdendir insan geçmişi düşündükçe hep daha mutlu olduğuna inanır çünkü ağlayarak bütün yaralarını, bütün acılarını dökmüştür geriye sadece güzel anlar kalmıştır vücudunda.

Hala ağlayabiliyorsanız, insanlığınızı yitirmemişsiniz demektir. Yağmur ve ağlamak benzerdir. Gökyüzü ağlamasına benzetir çoğu yazar ağlamayı. Bu yüzdendir yağmur yağdıktan sonra doğa temizlenir, hava temizlenir, tertemiz hissettirir her yer. Yağmurdan sonra hissedilen mis gibi toprak kokusudur ağlamak!