Ailen Toksik!

Toksik aileye sahip olanlar çok iyi bilir ki eve gitmek, huzurdan ziyade işkence gibidir. Bağırışlar bitmez, aynı sessizliklerin bitmediği gibi. Mutlu bir an geçirdiğinizde tadını bile çıkaramazsın, çünkü bilirsin bunun fırtına öncesi bir sessizlik olduğunu. Her şey düzelecek, iyi olacak sandığında yine paramparça olur kalbin, bitmez tükenmez umut yine seninledir ta ki bir sonraki felakete kadar.

Ben de işte bu sağlıksız ailelerden birinde doğup büyüdüm. Annemi, babamı o kadar suçladım ki, bir zaman sonra suçlamayı bıraktım, anladım çünkü değişmeyecekti bir şey. Ben de kendimi değiştirmem gerektiğini düşündüm. Çok sevdiğim bir söz vardır: 'Dünyada görmek istediğiniz değişimin ta kendisi olun' diye. Bildiğin psikolog gibi onları gözlemlemeye başladım, birbirlerine karşı sevgileri tükenmişti bir kere, daha kötüsü saygıları da. Buna rağmen onların aralarındaki bu saçma sapan ilişkilerini onaylamamı beklediler hep. Bu durum akraba ilişkilerinde de aynıdır. Hangimiz tatsızlık çıkmaması için patavatsız ve umursamaz aile yakınımızın yaptıklarını örtbas etmek zorunda kalmadık ki?

Bu durumu önlemek için laf sokup kavga etmek yerine aile, akraba buluşmalarından olabildiğince uzak kalmaya, bir arada olunulan zamanlarda da nötr davranmaya özen gösterdim. Yani ne o kişilerin yüz bulabileceği düzeyde yakınlık gösteriyordum ne de tartışma çıkaracak söylemlerde bulunuyordum. Kısacası kimseyi suçlamıyordum sadece yapılanları göz ardı etmektense kendimi bu şekilde korumaya alıyordum.

Ailemizi 'sırf' ailemiz diye sevmek zorunda değiliz. Sevgi ve saygı hak edilen şeylerdir. Sırf kan bağın var diye o insanlara senin duygu durumunu kötü etkileyecek düzeyde tolerans gösteremezsin. Hiçbir zaman anlayamadım, benden beklenilen büyüklüğü, ben beklediğimde neden kimse göstermiyordu? Düşün, karşı taraf sürekli seni rahatsız edecek hareketlerde ve söylemlerde bulunuyor, sen de doğal olarak bu kişinin kalbini kırmak istemediğin için yine aşırı düşüncelisin bence. Onunla görüşmemeyi ya da en azından iletişimi minimuma indirmeye karar veriyorsun. Fakat sırf 'akraba' diye yakın davranman ve alttan alman bekleniyor.

İyi de, karşı tarafın afralarını tafralarını neden biz çekmek zorundayız? Herkes kendini geliştirse ve kendini sevse zaten böyle bir problem doğmazdı. Problemi yaratanlar normal karşılanırken, probleme baş kaldıranlar bencil ve kindar olarak adlandırılıyor, ne saçma!