Ani'nin Papirüsü

Ani’nin Papirüsü, MÖ 1250 dolaylarında yazılan; Eski Mısır inancını, toplumsal yapısını ve kültürünü yansıtan, günümüze kadar sağlam bir şekilde kalmış bir eserdir. Yazıldığı dönemde Mısır, dini uygulamaların yoğun olduğu ve inançlarının insan hayatının üzerinde büyük etkisi olduğu bir dönemdeydi. Bu papirüs; Firavun’un hazinedarı olan Ani’nin ölümden sonra bir sonraki hayatına güvenli bir şekilde geçmesini sağlamak için hazırlanmıştır ve bu yüzden bu yolculuğun kolaylaşması için içerisinde birçok dua ve büyü barındırır. 

Eserin içeriğine baktığımız zaman gözümüze çarpan şeylerden biri, Mısırlıların bu papirüste insanların ölümden sonraki hayatlarında mutlu olması için hayatları boyunca yapması ve yapmaması gereken şeyleri detaylı bir şekilde işlemesidir. Bu sayede inanışları ve ahlaki yargıları hakkında birçok fikre sahip olabiliyoruz. Örneğin Nil nehrini kutsal saymalarından dolayı kirletmenin büyük bir suç olması ve bu yüzden Ani’nin nehri hiç kirletmediğine değinilir.  

Aynı zamanda bu eser, insanların ölümden sonraki hayatı ve bedene ölümden sonra yapılacak ritüeller ile ilgili birçok sahne içerir. Bu sahnelerden en çarpıcı olanı; Ani’nin Osiris karşısında yargılandığı ve kalbinin bir teraziye koyulup tanrıça Ma’at’ın tüyü ile tartıldığı sahnedir. İnançlarına göre tüy daha ağır gelirse, ruh Osiris’in krallığına kabul edilir ve bir sonraki hayatına başlardı; eğer kalp daha ağır gelirse, ruh yok olurdu. Antik Mısır inancında cehennem yoktu, görünüşe göre hiç olmak onlar için çok daha büyük bir cezaydı. 

Bir üst düzey aristokratın öteki dünyaya geçişini kolaylaştırmak için yapılmış papirüsün bize kadim bir medeniyet hakkında bu kadar bilgi vermesi gerçekten de hayranlık verici. Tek amaçları Ani’yi hak ettiğini düşündükleri şekilde hayattan yolcu etmek iken 3000 yıldan sonra konuşulan ve içerisinde günümüzde bile geçerliliği bulunan tavsiyeler içeren bir eser ortaya koydular.