Bilge'ye Mektuplar

Bilge, ''Neye baktığın değil, ne gördüğün önemli''* dedin gözlerimin içinde neler olduğunu görebiliyormuş gibi. Her sessiz kaldığımda ya da bir yerlere daldığımda Neden? sorusu kafamın içine projeksiyon ışığıyla yansıyor. Neden ile başlayan yargılar birkaç dakika sonra kendini haklı çıkardıktan sonra rahat bir nefes almaya bırakıyor dersem değil. Seninle tanışmadan önce kafamın içiyle kavga eder, kendimi haklı çıkartır sonra rahat bir nefes alırdım ve hayatımın güzellikle gittiğine kendimi o kadar ikna etmiştim ki bataklıkta tek kalan çiçek olduğumu sonradan idrak ettim. Tesadüfen mi girmiştin hayatıma yoksa uyanma zamanımın artık gelip gelmediğini merak ettiğim günler geride kaldı.

Gözlerimi kapattığım zamanlar kendime dışarıdan bakmaya çalıştığımda hala yargıların ve yorumlamaların neden bitmediğini söyle bana. Söyle ki nefes alabileyim rahatça, söyle ki arkama bakmayı bırakayım ve arada sırada da olsa geçmişe duyduğum özlem yerini ileriye atılmış ayak seslerime bıraksın, akışa geçmeme yardım et.

''Neye tutunuyorsun?''Çünkü tutunduğun her ne ise hareket kabiliyetini alır elinden. Akışa teslim olamazsın, döngüye giremezsin. Tuttuğun şey direnç gösterdiğin yerdir çünkü..Kaybettiklerine tutunuyorsan, kazanamazsın. Kazandıklarına tutunuyorsan, kaybedersin. Sevdiklerine tutunuyorsan, koruyamazsın. Yalnızlığına tutunuyorsan, üretemezsin. Ürettiklerine tutunuyorsan, usta yetiştiremezsin.**

Haklıydın, çünkü kaybettiklerime tutunmaya çalışıyor zaman zaman onları görmezden gelmeye çalışıyordum.. Her adım attığımda kolumdan çekiştiren anılarımı bırakıyorum. Uzak gibi görünen yoluma tekrar ulaşmaya senin izlerini takip ederek geliyorum.

Sevgilerle

*Matt Haig
*Marcus Aurelius