Bilinmez

Ölüm.

Ölüm…

Bir saniye uzakta

Bilinmezde ve yıldız tozlarında

Yaşam…

Uçsuz bucaksız; her gün yaratılanda

Ben-lik

Yükleniyor

Ezbere geçen hayatlardan uzak olsun gündüz ve gece

Mavi at dediler,

Ümitlendim.

Ben hep ümitleniyorum şu son günlerde.

Kaç kere külden güle döndüm…

Unutma diyor iç sesim şimdi

Unutma!

Bir ilaçtır dostluk

Umut et ve sev

Böyle demişti bir dostum

Benden ufak ama olmuş, pişmiş

Ve umut var şimdi bisikletimin selesinde

Uçsuz bucaksız yol alıyorum köylerde

Köyler ki doğa

Köyler ki umut

Yelken aç ey dostum

Ufukta güneş doğuyor.