Cehennem Boş, Tüm Şeytanlar Burada

Yanabilirdin

Pek ala sen de kaçabilirdin.

Peki oldu mu inadınızı kırabilen? Ruhunuzu bağır çağır ağlatabilen?

E değdi mi canım tüm bunlara,

Sevgisizliğe, ardında kalmaya ve kaçmadan öylece bakmaya.

Bıktım vallahi ben bu insan işinden, vazgeçtim yaşlarımdan, gözyaşlarımdan.

Baksam baksam kendime ve uyansam ansızın güneşin alnında terden ve senden sırılsıklam

En güzel fotoğraf daha çekilmedi, en güzel yazı okunmadı, kitap bulunmadı belki de basılmadı.

İlk gidilen tatil gibi hissettiriyor o gün, düşünmek canlı canlı sessiz sedasız bir sahilde öpmek seni düpedüz, yalansız.

Ve sen hainsin, alçak ve de korkak. Olsun, tüm günler gibi bu da karmakarışık.

Kötü her şeyin sebebisin, en güzellerimin ilhamı. Seni öldürmek gerek artık, kolyemde beş tane deniz kabuğu. Hepsini saydım ellerime, döndüm baktım içleri bomboş.

Bu benim kabusum, ellemesin o bu şu. E bilmez misin benim tüllerim var beyazlı grili sardığım kendimi ve boğduğum sıkılınca sıktığım boğazımı. Bir şansım olsa da dilemezdim yeni bir şey, dönmezdim de eskime. Hepsi geçti, ben seçtim fark etmedim ve tükettin gençliğimi sonunda iki kelime başında özür dilerim'li. Sen san ki, hiç anlamadım ve hep aldım.

Yolculuk Ankara bugün, ben dardayım ve sanırım gördüm her yandalar. Çokça ceset rengi, çokça deniz kokusu var burada. Sahte ve kart rüyalar gördürür her gelene. Sahnede ben, ellerimde korkular. Sağa ve yukarı fırlatıyorum hepsini, en çok da kendimi. Ellerim, kollarım, ağzım kan içinde. Karşımda bir adam, gülüyor iğrenç bir burunla. Bu da kim? Dokunma bana. Gerçek miyim ben, vurun şimdi bana ve dökülsün ellerimdeki kanlar ağzıma.

Burası biraz boş sayfalar gibi, istediğin gibi doldur bu gece beni. Yaz ve çöz üzerimde tüm sorularını, ben sana alıştım kopardım kendimi günden. Ne olacaksa olsun bu mektupta, gönder bana bitince beni neye benzemişim göreyim gitmeden son kez. Uyandır eğer başaramazsam gitmeyi, son kez öp saçlarımdan ama dur ve sarılma artık nefret ediyorum ellerinden. Yok oldu günüm gecem, hayal ederken ağlarım. Belki de sevinçten hepsi, kesik kesik soluklanırım aklıma geldikçe senin kadrajın. İğrenirim düğmeye basan ellerinden, nefret ediyorum ellerinden. Ve son cümlem olsun bugün, ben arar arar arar arar dururum en doğrusunu ve gider bulurum kendi sonumu. Suçlu değilim, karışanım göllere ve tırnaklara, ruha ve akıp giden gözyaşıma. Çok mutluyum, her şey başımın üstünde yük. Doğdum ve öldüm, ve baktım etrafıma bomboş. Yapayalnız ateşler içinde, nerede şeytanlar?