Çikolatalı Granola

Uyandım. Uyanmamın üstünden 2-3 saat geçmişti fakat hala yatakta gibiydim. Pencereden dışarı baktım. Tepede güneş, feci bir sıcaklık hakimdi ortama. Belki de bu sıcaklık yüzünden yatağımda yattığım illüzyonuna kapılıyordum. Nereye baksam rüya görüyor gibiydim. Gerçekliğin içinde değil gibi. Ellerimle dokunduğum şeyin bana temas ettiğini hissetmiyordum tam olarak. Halbuki rüyamda gördüğüm şeyin gerçek olduğuna daha çok ikna oluyordum.

Kazan gibiydi kafam. Sinüzitimin de yardımıyla kafamı her kaldırdığımda kuvvetli bir sancı giriyordu. Ayağa kalktım. Buzdolabına yöneldim. Her sabahki gibi standart kahvaltımı yapmak için sabırsızlanmıştım. Kellog’s Çikolatalı Granola ve süt. Öyle güzeldi ki… “Sabahları ne yiyorsun?” diye soranlara “Nesquik falan” diye geçiştiriyordum fakat gerçek öyle değildi. Birisine Kellog’s Çikolatalı Granolayı açıklama zahmetine girmek istemiyordum. Ayrıca Kellog’s Çikolatalı Granola ile aramdaki özel bağı başkalarını işin içine sokup zayıflatmak istememiştim. Buzdolabına yönelirken baş ağrım geçmeye başlamıştı.

Öbek öbek granolaları kaseye boşaltırken ağzım sulanmaya başlamıştı bile. Ağzımda süt ile karışarak erimelerini, incecik olup yutağımdan gırtlağıma, oradan yemek boruma ve en nihayetinde mideme ineceği anlar gözümün önünden geçiyordu. Yanında ise çikolatalar. Damla çikolatalar. İşin rengi burada değişiyordu işte. Çikolatalar olmasa da iyidi fakat çikolatalar işi bambaşka bir boyuta taşıyordu. Çok iyi kurulmuş bir takıma gelen çilek on numara transferdi sanki. Alex’ti çikolatalar, Sneijder’di, Talisca’ydı.

“İlk önce sütü mü koysaydım lan acaba?” diye içimden geçirdim. Çok geçti. Granolaları ve çikolataları kaseye koymuştum. Sıra süt eklemeye gelmişti. Süte bulanmış granolaları pek sevmiyordum, zira onları kasede kendim bir araya getirip ağzımda erimeleri hoşuma gidiyordu. O yüzden sütü olabildiğince granolalara değdirmeden, kenardan kenardan döktüm. Süt düzeyi tatmin olacağım düzeye geldi. Bilen bilir, gevreğe sütü ölçüsünde koymalısın. Sütle gevrek aynı anda bitmeli ki 6-7 kaşık boş süt içmeyesin. Veya tam tersi, sütün bitmiş halde granolaları çiğ çiğ yemek kimse istemez. Şu anki süt düzeyinden memnundum.

Masama yöneldim, rutin olan video seçme merasimimi tamamladım ve çikolatalı granolamı bir güzel yemeye koyuldum.

İşte böyleydi hayat. Depresif, bunalım içinde, kapkaranlık bir sabah, gerçeklikten bile emin olamayacağım bir anda elini bana yine uzatmıştı. Çok güzel bir kahvaltıyla beni onurlandırmıştı, tekrar içine çekmişti. Hayata teşekkür ettim, şükranlarımı sundum. Beni bu kahvaltıyla onore etmişti, kutsamıştı. İyi ki çikolatalı granola ve süt vardı hayatta. Nadir de olsa güzelliklerini görebiliyordum hayatın.

Ve çikolatalı granola hayatın güzel detaylarından biriydi.