Çünkü Artık Bitti

Şimdi buradasın. Gözlerini kapatıp kuşların cıvıltısını dinleyebilirsin, yaprakların cama vuruşunu hissedebilirsin, yağmur sonrası toprak kokusunu içine çekebilirsin, kendini yağmura atıp damlaların kirpiklerini ıslatışını hissedebilirsin, çünkü artık bitti. Başladı ve bitti, aynı yağmur gibi. Hiç bitmeyecek gibi yağan her yağmur, yağdı ve bitti. Şimdi yağmurda ıslananlar için kurulanma zamanı, sakinleş. Aynada seni bırakıp giden gözyaşlarını izle ve sadece anda kal. Belki o an değildi ama şu an her şey yolunda ve belki o an değildin ama şu an güvendesin çünkü artık bitti. Yüzüne dokun ve gerçekliğini hisset, o ana dokunamazsın, geri dönüp değiştiremezsin, onun gerçekliği zihninde oluşturduğun bir illüzyon sadece. Camın ötesinde hayat devam ediyor, çünkü hayatın sonu değildi, yaşadığın son ânın değildi, artık bitti. O anda kalamayacağını kendine hatırlat, şu ana dönmek zorundasın. Nefes al. Ağlıyor olsan bile gülümse.

Ne kadar istemesen de onun olması gerekiyordu ve oldu ama artık bitti. O hatıra şu an hayatta değil, varlığının bir emaresi kalmadı. Elini kalbine götür, senin varlığının emaresi orada atmaya devam ediyor, seni hiç bırakmadı. Yaşatma o anıyı, hatıralarında canlı tutma, sulama artık bitti. Duvardaki saate bak, saniye ibresi hareket ediyor, çünkü artık bitti. Kendine iyi davran çünkü o an geçmişte kaldı ama sen ilerledin, şu an buradasın, kendini o ana hapsetme, o an olduğun kişiyle bağlarını kopar, kendini özgürleştir. Şimdinin gözyaşları da yarın bir anıdan ibaret olacak, sende kalmayacak.

Takvime bak, bugünü bul, işte evet şu an buradasın, haftalar öncesinde sıkışıp kalmadın, o artık bitti, senden ayrıldı. Bugün gerçek, zihninde ısrarla tuttuğun o gün değil. Haftalar öncesinde kalan bir anıyı sahiplenmek zorunda değilsin, özgür bırak onu, salabilirsin artık bitti. Gözlerini kapat, belki de uyu ama kendine söz ver, artık aynı kabusu görmeyeceğine dair kendine o sözü ver. Beş yaşındaki sen o kabusu görse çok korkardı, çok ağlardı, artık o kabusu zihninde öldürmenin zamanı... Gökyüzüne bak, bir bulut seç ve kendine sor: Bu bulut mu gerçek olan, yoksa o anı mı? Kendi gerçeğine karar ver. İki gerçeği birden yaşayamazsın, çünkü artık biri bitti.