Devran

Ben devranın dönmesini hep senin merhametine bırakmıştımama devran bu demek değilmiş, bir başkası döndüremezmiş.

Şimdi pas tutmuş o devranı stres çarkı gibi kendi kendime döndürüyorum.

Görsen gözlerin dolar.

Ben bile soruyorum kendime bunu başaran ben miyim diye.

Sen görsen inanamazsın.

İnanamazsın değil mi seni yolumdan çıkarmadan yoluma bakabilmeme.

İnanamazsın sen olmadan aldığım nefesin verdiği huzura.

Hayatım senin ellerinden kayarken düşüp döküleceği yerlerdeydi aklım.

Göz göre göre kayışına,elinden bırakışına bile razıydım da.

Nerelere dağılacaktım.

Hangi topraklara düşecektim de yeniden yeşerecektim.

Kim nerelerden toplayıp bir araya getirecekti bir daha beni.

Tadı damadığımda bırakılmış bütün heveslerimi bir yere bıraktım da.

Bir gün seni bir daha görmeyeceğim güne uyandığımda.

Hayat nasıl akıcak,rüzgar yönünü ne tarafa çevirecek diye oturup kara kara bunu düşünürdüm.

Unutulacaktı elbet,

Olan da biten de unutulacaktı da...

Gün geldiğinde ya seni hiç tanımamış gibi yaşamaya devam edersem ne olucak diye düşünürdüm.

Ben hep sensiz hayat nasıl devam eder diye hesaplamalar yaparken,

Kendimi o güne hazırlarken,

Şimdi pas tutmuş o devranı stres çarkı gibi kendi kendime döndürüyorum.

Gözlerimle gördüm.

Dümdüz dururken senin sevgini kazanan onca insan geldi geçti.

Eğri durup, yanlışlarına doğru diyen,

Doğrularını yanlışa çeviren insanlar geldi geçti hayatından

Gözümün önünden

Sen ne yaptım neyi yapamadım da senin hayatından geçemedim

Sürekli bir çaba halinde olan ben

Neyine yetmedi de

Dümdüz durmak marifet oldu

Terk edilmişler ve yarım bırakılmışlar beni anlayacaktır

Bazen gitmenin en iyi yolu yolda tek başına bırakılmaktır

Süründen çıkıp afallamaktır

Bildiklerini okumaktır

Düşmekten hep korktum

Çünkü düştüğümde hiç elimden tutmadın

Arkamı hep kollamak zorunda kaldım

Çünkü okadar emindin ki her şeyi halledeceğimden bir kere bile arkanı dönüp bakmadın

Unuttum gitti sanmışken

Olan anlık bir şeye yenildiğim çok oldu

Ama öyle bir yerdeyim ki

Beni bıraktığın halimin içinden

Şimdi pas tutmuş o devranı stres çarkı gibi kendi kendime döndürüyorum.