Dünya Kadar
Uzaktan bakınca herkes aynı maddeden ve sistemlerden oluşmuş olsa da beyinlerimiz bizi birbirimizden ayırıyor.
Bazı geceler önce sağ ayağımdaki çorabı sonra diğer ayağımdaki çorabı çıkarıyorum. Bazı geceler tam tersi. İnsanlar her gün çok farklı bir gün yaşıyorlar her ne kadar monoton ve rutine bağlı bir hayatları olsa da. İki günü birbirinden ayıran tek şey bazen çoraplarımızı çıkardığımız sıra olabiliyor.
Aslında dünyada hiçbir şey birbiriyle tıpatıp aynı olamaz ne yazık ki. İki adet birebir unu, şekeri ve yağı kullanarak laboratuvar ortamında yapılmış ürün, ne yazık ki, hiçbir zaman aynı olamaz. Bu düşünce beni çok yoruyor zaman zaman.
İnsanların birbirinden çok farklı olması da böyle. Uzaktan bakınca herkes aynı maddeden ve sistemlerden oluşmuş olsa da beyinlerimiz bizi birbirimizden ayırıyor. Dünyada ne kadar insan varsa o kadar cinsiyet, o kadar etnik köken, o kadar farklı dünya görüşü var. Kimse bir başkasıyla aynı dünyada yaşamıyor aslında. Bunu anlamak insanların merhamet ve tolerans kapasitesini çok artıracaktır gibime geliyor. Aynı tecrübelerden farklı çıkarımlar olabiliyor. İnsanlar birbirlerini anlamak için çaba göstermedikçe bütün tecrübeler boş kalacaktır.