Eril Topluma Baş Kaldırı: Genç Kızların İlgi Alanları
Toplum neden genç kızlardan ve onların ilgi alanlarından nefret ediyor?
Toplumda uzun süredir gözlemlediğim ve yabancı kaynaklarda da okuduğum bir konudan söz etmek istiyorum. Toplum neden genç kızlardan ve onların ilgi alanlarından nefret ediyor?
Yakın geçmişe ya da günümüze baktığımızda genç kızların ilgi duydukları, hayranı oldukları her alandan toplumun nefret ettiğini görebilirsiniz. Ben 2010lar çocuğu olduğum için bu dönemden örnekler vererek kendi deneyimlerimle sizlere aktarmak istiyorum.
Benim ilkokula gittiğim dönemde (2008 ve sonrası) kızlar olarak yabancı dizi ve filmlere bayılıyorduk. O dönem Alaca Karanlık serisi çıkmıştı ve herkesin dilinde Edward ile Jacob vardı. Bizler bu karakterlere hayranlık duyarken, onlardan hoşlanırken toplumun belli bir kesimi bizlerle dalga geçer ve aşağılardı. O zamanlar ‘büyüklere’ çocukça geldiği için bu muamelenin olduğunu düşünürdük ama yaşıtımız olan erkeklerde bize aynı şekilde davranırdı.
Daha sonra One Directon ve Justin Bieber patladı, Amerikan Pop’u dünyaya çok hızlı bir şekilde yayıldı. Kızlar olarak bu ünlülere hayranlık duyduk, onların şarkılarını dinledik. Zamanın popüler kültürü buydu ama popüler kültürü de oluşturan bizlerdik. Biz dinlediğimiz için dilimizdeydi, biliniyordu. Facebookta hayran gruplarında ya da normal sayfalarımızda paylaşımlar yapardık, onları ne kadar sevdiğimizden ya da kimin hangi ödülü hak ettiğinden konuşurduk. Kendimize ait bir fangirl dilimiz vardı ve bunu içeriden olmayanlar anlamazdı. Erkekler ve toplum bundan da nefret ederdi. Bu sanatçıları dinlediğimiz için bizimle dalga geçerlerdi. Birçok kızın o dönem ‘Hayır Justin top değil!’ şeklinde sevdikleri sanatçıyı koruduğunu tahmin etmek zor değil. Kuir kültürünün Türkiye’de en tabu olduğu dönemlerde sevdiğimiz sanatçıları dinlerken birde bu ön yargılarla uğraşıyorduk. Lise bittikten sonra birçok erkek arkadaşım aslında onların da evde bu sanatçıları dinlediğini ve sevdiklerinden bahsetti. O dönem genç kızlar neyi seviyorsa ondan nefret etmeye ve onu aşığalamaya kodlanmış gibilerdi. Kimse onların desteklediği futbol takımlarından nefret etmiyordu, kimse onların bir futbolcuyu çok sevmesiyle dalga geçmiyordu. Maç akşamının ertesi günü okulda maç yüzünden kavga ettiklerinde kimse bunu utanç verici de bulmuyordu. Ama biz yeni bir müzik videosundan ya da ödül töreninden bahsettiğimiz zaman bu sıkıcı ve utanç verici oluyordu.
HeyGirl gibi magazin dergileri alır, içinden çıkan posterlerle odalarımız duvarlarını süslerdik ama biliyorum ki bir çoğumuzun ailesi izin vermediği için o poster ve stickerlar bir dosyada saklanırdı. Bu dergilere para verişimizi asla anlamazlar, posterlerimizle ya da dosyalarımıza, defterlerimize yapıştırdığımız stickerlarla dala geçerlerdi. Kimse o dönem erkeklerin futbolcu kartı satın almasına bir şey demiyordu ve bu çok normaldi.
Wattpad ugyulamasının aşırı revaçta olduğu bir dönem vardı. Orada kitaplar yazar ve bu kitapları okurduk. Okuduğumuz kitaplar basılırdı ve satın alırdık. Okuduğumuz için ayrı, satın aldığımız için ayrı yargılanırdık. Sanki çok ayıp bir şey yapıyormuşuz gibi davranırlardı. Oysaki kendimize oluşturduğumuz o dünyada eğleniyorduk ve buna bile tahammül edemiyorlardı. Dinlediğimiz sanatçılardan ve okuduğumuz kitaplardan utanmamızı sağladılar. Sadece kendi aramızda rahatça konuşabiliyorduk ne yetişkinlere ne de erkek arkadaşlarımıza söz ediyorduk çünkü bize aptal ergen muamelesi yapıyorlardı.
Ben lisedeyken Kore Pop’u ve Kore dizileri patlamaya başladı. Yine sevdiğimiz sanatçıları dinliyor, hoşumuza giden dizileri izliyorduk. Kore kültürüyle dalga geçtiler, Koreli erkeklerin az kıllı ya da kılsız olmalarıyla dalga geçip bu sefer de kız gibi dediler. Seneler önce Justin Bieber ya da one Direction üyeleri için yaptıkları o nefret yorumlarını bu sefer de Koreliler için yapıyorlardı. Genç kızlar ilgi duyana kadar kimse Koreli erkeklerin erkekliğini eminim ki sorgulamamıştır. Zamanın Amerikan Pop hayranları Kore Pop’a da yönelmiş ve inanılmaz büyüklükte bir hayran kitlesi oluşturmuştu. Twitterda fan hesaplarımızdan tweetler atıyor, Kore’ye özgü uygulamalardan canlı yayınlar izliyor, oranın kültürünü ve dilini öğreniyorduk. Bundan da nefret ettiler. Başka bir kültüre ilgi duymamızdan, İngilizce dışında başka bir dil öğrenmek istememizden, Asya mutfağını merak etmemizden de nefret ettiler.
Burada sadece nefret edenler erkekler ve yetişkinler değildi, her zaman genç kızların kız işi aktivitelerinden nefret eden kızlar da vardı. Pembe sevmek, yabancı sanatçılara hayranlık duymak, fan hesabı açmak, Stardoll oynamak, takı takmak ya da etek giymek bile bu kızların nefret ettiği şeyler arasındaydı. Erkeklerle futbol konuşur ve diğer akran hemcinselerini onlarla beraber aşağılarlardı. Geçtiğimiz yıllarda bu kızlar içinde bir terim üretildi ‘pick me girl’. Erkeklere yaranmak ve erkeklere kendini sevdirmek için hemcinslerinden nefret eden kızlar için bu terim kullanılıyor ve artık pick me olmanın utanç verici kabul edildiği o dönemdeyiz.
Her kız aynı şeylerden hoşlanacak ve sevecek diye bir olay yok tabii ki ama farklı ilgi alanlarını kendi hemcinslerinden nefret etmek ve onları erkeklerle beraber aşağılamak sizi pick me kümesine ait yapar.
Son zamanlarda neredeyse hepimizin telefonunda yüklü olan TikTok uygulaması da aynı süreçten geçti. İlk başta kızlar kullanıyor, kız işi sohbetler ediyorlardı ve toplum yine bundan da nefret etti. Ardından TikTok müthiş bir pazarlama alanına dönüştü ve buradan para kazanan kazanmayan herkes video çekmeye başladı. Ama bu olana kadar çoğunlukla kızların kullandığı bir ugyulama olduğu için ve kızlar burada dans ettiği, yemek yaptığı, makyaj konuştuğu için buradan da nefret ettiler.
Şuan 2024 yılındayız ve hala pembeden kız işi olduğu için nefret eden milyonlar var. Genç kızlar kurdeleli kıyafet giyiyor diye, pembe seviyor diye ya da makyaj yapıyor diye tüm bunlardan nefret eden kesim azımsanamayacak derecede fazla. Genç kızların kendi hür iradeleriyle bir şeyi sevip, satın alıp, akım haline getirmelerinden nefret ediyorlar. Buradaki esas sebep tüm bunların erkeklik algılarına uymaması mı yoksa genç kızların kendi iradeleriyle bir şeyleri sevip satın almaları mı? Peki toplum biz genç kızların ilgi alanlarından nefret ediyorsa bundan her vazgeçmeyişimizde eril topluma bir başkaldırı mı yapmış oluyoruz?